"ساخت رزين پلي¬استر غيراشباع شفاف با قابليت پخت نوري براي پلاستينه كردن بافت‌ها". آموزش آناتومي بدن علاوه بر نياز به معلم مجرب، نياز به استفاده از تكنيك هاي كمك آموزشي مناسب دارد. تهيه جسد براي آموزش دانشجويان پزشكي علاوه بر هزينه گزاف، مشكلات نگهداري نيز دارد. يك روش مناسب براي نگهداري بافت¬ها، پلاستينه كردن آنها مي¬باشد كه با استفاده از پليمرها انجام مي¬شود. پليمري كه براي اين منظور استفاده مي¬شود بايد داراي ويژگي¬هايي باشد كه عبارتند از: 1- بي¬رنگي و شفافيت؛ 2- عدم شكننده شدن بافت پلاستينه؛ 3- عدم وجود چسبندگي روي بافت پلاستينه 4- توانايي در كنترل زمان پخت پس از نفوذ پليمر داخل بافت. پليمرهاي موجود براي اين منظور يا گرانند، فرمول مجهول دارند، يا همه خواص فوق را براورده نميكنند. لذا در اين اختراع، پليمري جديد بر پايه¬ي پلي¬استر غيراشباع سنتز و فرموله شد كه دربردارنده¬ي ملزومات مذكور است. پلي استر سنتز شده با عامل پخت آكريلاتي و آغازگر نوري مخلوط گرديده و پس از طي مراحل دستوركار، بافت اشباع از پليمر تهيه شد. پليمر مذكور با تابش نور UV-A پخت گرديد. نمونه حاصل خشك، بي بو، مقاوم وداراي وضوح كامل است. علاوه بر اناتومي، روش پلاستينه كردن در موزه ها، جرم شناسي، اموزش پاتولوژي كاربرد دارد.

ساخت پايداركننده هاي نوري α-هيدروكسي كتوني و هيبريد نانوذرات اكسيد قلع و اكسيدروي براي جلوگيري از زردي و تخريب نوري پليمرها به ويژه پلي استرهاي غيراشباع. فوتون هاي امواج فرابنفش مي تواند توسط پليمرهاي مختلف جذب شده و موجب تخريب نوري آنها شوند. پلي استرهاي غيراشباع پليمرهايي هستند كه به دليل حضور گروهاي عاملي حساس در ساختارشان، مستعد تخريب نوري بوده و در عمل پديده ي نامطلوب زردشدگي و افت خواص مكانيكي براي اين دسته از پليمرهاي با ارزش مشاهده مي شود. از اين رو استفاده از پايداركننده هاي نوري به منظورحافظت از پليمرها در برابر تخريب نوري ضروري به نظر مي رسد. اين اختراع، به ساخت و تعيين ميزان كارايي دو پايداركننده ي نوري براي پلي استرهاي غيراشباع مي پردازد. پايداركننده ي اول، يك تركيب آلي متعلق به خانواده ي α- هيدروكسي كتون ها بوده و نمونه ي داخلي ندارد. پايداركننده ي دوم، هيبريد نانوذرات اكسيد قلع و اكسيدروي مي باشد كه براي اولين بار به عنوان پايداركننده ي نوري معرفي مي شود. تعيين شاخص رنگ سنجي LAB و نتايج حاصل از روند تخريب نوري با تكنيك ATR، حاكي از كارايي بالاي پايداركننده ها در كاهش تخريب و زردشدگي پلي استرها مي باشد. بهترين ميزان مقاومت در برابر تخريب نوري مربوط به زماني است كه از تركيب همزمان پايداركننده ي آلي و نانو ذرات هيبريدي استفاده مي گردد.