در طرح پيشنهادي، پس از آماده سازي فاز جاذب (فاز ساكن كروماتوگرافي گازي و يا ديگر جاذب هاي مناسب)، مقدار مشخصي از آن را در مسير عبور گاز حامل قرار ميدهيم. به اين منظور از يك لوله تفلوني (ميتواند از جنسهاي ديگري نيز استفاده شود) به طول چند سانتيمتر و با قطر چند ميليمتر استفاده شد. اين لوله، خروجي محفظه تزريق دستگاه را به ورودي ناحيه يونيزاسيون سل IMS متصل ميكند. براي انجام فرايند جداسازي آناليت از حلال، ابتدا محلول نمونه در محفظه تزريق دستگاه به بخار تبديل شده و سپس به كمك گاز حامل از ميان جاذب عبور ميكند. در اين قسمت، آناليت و حلال با توجه به ضرايب تقسيم متفاوت خود با جاذب، از يكديگر جدا ميشوند، به صورتيكه ابتدا حلال به ناحيه يونيزاسيون وارد ميشود و بعد از يك تاخير زماني مناسب (چند ثانيه) آناليت وارد ناحيه يونيزاسيون دستگاه خواهد شد. بنابراين، بر خلاف روشهاي پيشين ذكر شده، آناليت بدون حضور و مزاحمت رقابتي حلال، مورد آناليز قرار خواهد گرفت.