‏گوگرد از معدود عناصر طبيعي است كه خواصي چون مقاومت مكانيكي (سختي) بالا، اب گريز بودن مقاومت بالا نسبت به حلال هاي نمكي و اسيدي، مقاوم به تنش هاي حرارتي و ذوب و يخبندان و قدرت چسبندگي خوب به اغلب مواد را به صورت يكجا با هم دارد. از طرف ديگر ساليانه حدود 20 ‏ميليون تن گوگرد ‏مازاد ‏بر مصرف در كشور توليد مي شود كه مشكلات زيستي- محيطي فراواني را ‏ايجاد نموده است. و با توجه به اشباع شدن بازار جهاني گوگرد، ارائه راهكاري براي مصرف اين ماده مفيد ضروري است. يكي از اين راهبردهاي پيشنهادي، استفاده از آن جهت توليد بتن گوگردي است. بر اين اساس در اين تحقيق اختلاط بتن پليمر گوگردي كه تركيبي است از گوگرد اصلاح شده به روش بومي و مصالح دانه اي، مورد بررسي قرار گرفته است. به اين منظور با تركيب هاي متفاوت مصالح رايج در بازار چون ماسه شن بادامي و نخودي،٨ ‏دانه بندي مختلف تشكيل داده و مقادير گوگرد برابر حجم فضاي خالي اين دانه بندي ها (محاسبه حجم فضاي خالي بعد از ازمايش تراكم) به ان افزوده شد. و در ‏نهايت بتن پليمر كوگردي ساخته شده را بعد از ٢٨ ‏روز تحت آزمايش مقاومت فشاري قرار داديم. از اين آزمايش دانه بندي با تركيب 60 ‏رصد ماسه، ٢٠ ‏درصد شن بادامي و 20 د‏رصد شن نخودي، با مقاومت فشاري 52.9 ‏مگاپاسكال به عنوان دانه بندي برتر انتخاب گرديد. سپس به اين دا‏نه بندي مقادير مختلف گوگرد شامل ١١ ‏، ١۴ ‏، 17، ٢٠ ‏، و ٢٣ ‏درصد اضافه گرديده و مقاومت فشاري ١ ‏، ٣ ‏، ٧ ‏و 28 ‏روزه اين نمونه ها اندازه گيري شدند. در انتها اختلاط بهينه با ١٧ ‏درصد وزني گوگرد با مقاومت رفتاري ٢٨ ‏روزه برابر 58.6 ‏مگاپاسكال به دست آمد. ارائه يك راهكار عملي براي هر نوع مصالح دانه اي از ديگر نتايج و ثمرات اين تحقيق مي باشد.