نرخ فزاينده‌ي مصرف سوخت‌هاي فسيلي در يك قرن اخير باعث مصرف بيش‌از اندازه منابع فسيلي شده است و اين منابع در آينده‌اي نزديك خاتمه يا به مقدار حداقلي خود مي‌رسند. لذا تنها منابعي كه قابليت جايگزيني مواد نفتي رادارند منابع ضايعاتي مثل ضايعات پارچه يا ضايعات سلولزي مي‌باشند. ازجمله مواد مهم و داراي نقش كليدي جهت توليد سوخت‌هاي تجديد پذير و مواد موردنياز در صنايع مختلف استون، بوتانل و اتانل مي‌باشند. توليد استون، بوتانل و اتانل توسط فرايند تخمير بي‌هوازي توسط گونه‌ي كلسترديوم استوبوتيليكم صورت مي‌گيرد. در اين اختراع به‌منظور افزايش راندمان توليد از سوبستراي ضايعاتي از فرايندي شامل بازيابي سلولز بصورت غير كريستالي توسط سه مرحله (1) حل كردن سلولز در فسفريك اسيد، (2) جداسازي اجزاي حل نشده پلي¬استر موجود در پارچه با فيلتراسيون و (3) بازيابي سلولز حل شده با افزودن استون بعنوان ضد حلال است. پس از آن سلولز بازيابي شده در طي (4) هيدروليز آنزيمي به قند قابل تخمير تبديل شده و در طي (5) تخمير به استون، بوتانل و اتانل تبديل مي¬شود. با به‌كارگيري سه مرحله اول بيش از 94 درصد ضايعات پارچه بازيابي گرديد و به ازاي هر كيلوگرم سلولز پارچه، 110 گرم بوتانل، 45 گرم استون و 7 گرم اتانل توليد شد.