ويروس هپاتيت C بعد از ورود به بدن در سلولهاي كبدي رشد و تكثير مي نمايد و در حدود 80 درصد موارد سيستم ايمني افراد مبتلا قادر به پاكسازي ويروس نمي باشد و ويروس به تكثير و تخريب سلول هاي كبدي ادامه مي دهد كه اين حالت مي تواند موجب سيروز و در نهايت سرطان كبد شود. با توجه به اينكه تهيه واكسن براي پيشگيري از آلوده شدن با اين ويروس تاكنون موفقيت آميز نبوده است امكان آلوده شدن افراد از طيق تماس با خون و ترشحات آلوده وجود دارد. براي افراد مبتلا درمان دارويي وجود دارد كه داروها گران قيمت و با عوارض جانبي فراوان هستند. بيشترين تاثير دارو زماني رخ مي دهد كه سطح ويروس در خون اندك باشد ودر مقادير بالاي ويروس احتمال پاسخ به درمان كم است. . استفاده از نانوذرات مغناطيسي آهن كونژوگه شده به اپتامر اختصاصي گليكوپروتئين سطي ويروس كه مي تواند بار ويروس در خون را كاهش دهد مي تواند پاسخ به درمان، پيشرفت بيماري و آسيب كبدي را در افراد مبتلا به هپاتيت C تحت تاثير قرار دهد. كونژوگه نانوذرات آهن با اپتامر اختصاصي به گليكوپروتئين E1E2 ويروس هپاتيت C از طريق اپتامرمتصل مي شود و سپس با قرارگيري در يك ميدان مغناطيسي، نانوذرات اهن جذب ميدان مغناطيسي مي شوند كه بواسطه كونژوگه بودن به اپتامر، ويروس متصل به اپتامر نيز جذب ميدان مي شود و از نمونه پلاسما جدا مي شود. با استفاده از اين روش (در فواصل زماني منظم تا منفي شدن وحذف كامل ويروس) مي توان به طور انتخابي و اختصاصي ويروس را از نمونه جدا نمود. اپتامر مورد استفاده در اين كونژوگه يك توالي 24 نوكلوتيدي 5′-CACGTCTATTAAGATTGGGACGTG-3′ مي باشد كه اختصاصي گليكوپروتئين سطي ويروس هپاتيت C مي باشد و با ايجاد ساختار فضايي سه بعدي به ان متصل مي شود. معرفي اين اپتامر و اثبات افينيتي بالاي اتصال ان به گليكوپروتئين E1E2 ويروس هپاتيت C طي يك مطالعه ديگر انجام شده است. يراي استفاده از اين اپتامر معرفي شده در ساخت كونژوگه، انتهاي ′3 آن در موقع ساخت با يك گروه NH2 موديفاي گرديد تا با گروه OH سطح نانوذرات مغناطيسي آهن پيون كووالان تشكيل داده و كونژوكه مورد نظر ساخته شود. لازم به ذكر است نانوذرات مغناطيسي آهن با دوشكل Fe2O3 و Fe3O4 و پوششي از كربوهيدرات نشاسته مي باشند و در سطحشان گروه OH فراوان دارند. طي يك پروتكل كه تفصيل ان در توصيف اختراع آورده شده مراحل كونژوگاسيون و ايجاد يك پيوند كووالان آميدي انجام شده است و پيوند ايجاد شده توسط UV-visible spectroscopy و Fourier transform infrared spectroscopy) )FTIR تاييد شد. كونژوكه تشكيل شده بين نانوذرات مغناطيسي آهن و اپتامر اختصاصي در مجاورت با نمونه پلاسماي انساني با بار ويروسي مشخص به گليكوپروتئين سطحي ويروس هپاتيت C متصل مي شود. با قرار گيري نمونه مجاور شده با كونژوگه در يك پليت مغناطيسي نانوذرات مغناطيسي اهن جذب ميدان مغناطيسي مي شوند و بدين شكل بواسطه اتصال اپتامر به ويروس ، ويروسها نيز به طور اختصاصي و انتخابي از نمونه جدا مي شوند. اين كاهش بار ويروسي با انجام Real Time PCR روي نمونه رويي جدا شده پس از مجاورت با ميدان مغناطيسي اثبات گرديد. با استفاده از اين روش و به كمك كونژوگه اختصاصي مي توان بار ويروس هپاتيت C در نمونه را كاهش داد و با طراحي سيستم و دستگاهي مانند دستگاه دياليز امكان جداسازي ويروس و كاهش بار ويروس در محيط خارج بدن را فراهم كرد.