با توجه به خواص تغذيه اي مناسب كينوا، پزشكان زيادي در ايران، بيماران خود را توصيه مي كنند تا به جاي برنج و غلات، كينوا مصرف نمايند. بر اين اساس چند سالي است كه كشت كينوا در ايران آغاز شده است اما مهمترين مشكل كشاورزان، دستيابي به روشي براي تسهيل كندن پوست دانه هاي كينوا مي باشد كه باعث دلسردي كشاورزان از كشت اين غله با ارزش شده است. در اين اختراع، دستگاه پوست كني (ساپونين زدايي) و بوجاري همزمان كينوا شرح داده شده است. اين دستگاه شامل سه لوله فلزي با قطر حداقل 60 ميلي متر و طول حداقل 100 سانتي متر است كه به صورت سري نسبت به هم قرار مي گيرند. داخل هر لوله، يك شافت ساينده فلزي از جنس، آهن، استيل، مس يا برنج وجود دارد كه سطح شافت عاج هايي با قطر حداكثر نصف كينوا ايجاد شده است اين شافت ها با سرعت حداقل 500 دور بر دقيه مي چرخند و در حالي كه كينوا از يك سمت وارد فضاي بين لوله و شافت مي شود، پس از سايش از سمت ديگر لوله خارج شده و وارد محفظه بوجاري مي شود تا ذرات ساپونين و سنگ ريزه، و ساقه ها و برگ هاي خشكيده همراه كينوا از آن جدا شوند. سايش و بوجاري كينوا به صورت سري در سه لوله و محفظه متوالي بوجاري انجام مي شود و خروجي محفظه بوجاري سوم كاملا عاري از ساپونين و سنگ ريزه و باقيمانده ساقه و برگ خشكيده مي باشد.