در مقياس صنعتي پلي متيل متاكريلات به دو روش پليمريزاسيون توده اي و سوسپانسيوني توليد مي گردد. در فرايند سوسپانسيوني، پليمريزاسيون در داخل دانه هاي مونومري معلق در محيط آبي انجام مي شود. يكي از مشكلات اساسي در اين فرايند مونومر باقي مانده محبوس شده در دانه هاي توليدي است (% 6-3) لذا مي بايست پس از اتمام واكنش در اكسترودر مجهز به venting، جداسازي آن صورت گيرد. بر اساس اين اختراع، فرايند پليمريزاسيون در دو پله دمايي متفاوت و با استفاده از دو سيستم شروع كننده مختلف انجام مي گيرد. انجام پليمريزاسيون در پله دمايي پايين سبب كنترل حرارت توليد شده، كنترل پايداري سيستم تعليق و جلوگيري از دو فاز شدن محيط واكنش در كنار افزايش درصد تبديل واكنش مي شود. ادامه واكنش در پله دمايي بالا، منجر به افزايش درصد تبديل و مصرف مونومرهاي باقي مانده در سيستم مي گردد. اين اختراع چند مزيت اصلي كاهش زمان پليمريزاسيون به 5/2 – 2 ساعت، كاهش مصرف انرژي در طول فرايند و دستيابي به پلي متيل متاكريلات با حداقل ميزان مونومر باقي مانده را فراهم مي سازد. به علت ميزان مونومر باقي مانده خيلي كم در اين محصول، كامپاندينگ و گرانول سازي آن در اكسترودرهاي معمولي قابل انجام است و محصول نهايي در صنايع مختلف قابل مصرف خواهد بود.