پليمرهاي محلول در آب كه باعث افزايش ويسكوزيته آب مي گردند، به صورت گسترده در صنعت ازدياد برداشت نفت كاربرد دارند. بارزترين مشكل در استفاده از اين مواد، پديده افزايش ويسكوزيته آب تزريقي در مسيرهاي ناخواسته و قبل از رسيدن به محل هاي مورد نظر مي باشد. تخريب مكانيكي، حرارتي، باكتريايي و جذب سطحي از ديگر محدوديت هاي پيشروي اين صنعت نيز بشمار مي رود. هدف از انجام اين پروژه، ساخت و طراحي ساختار جديد پوسته - هسته از نانو ذرات پلي اكريل آميد به عنوان ماده فعال و پلي استايرن به عنوان ماده حافظ به منظور كنترل هوشمند نرخ تحرك در مخازن نفتي مي باشد، بطوريكه بتوان بر ضعف ها و محدوديت هاي ياد شده در فرايند سيلابزني پليمري غلبه كرد. در اين پروژه، جهت سنتز پلي اكريل آميد به عنوان هسته و پلي استايرن به عنوان پوسته تشكيل دهنده ساختار مورد نظر در مقياس نانو، از روش امولسيون معكوس به صورت پي در پي استفاده شد كه بكار گيري اين ساختار و مكانيسم بدين منظور در زمينه نفتي براي اولين بار انجام گرفت، عملكرد ساختار پوسته - هسته به اين گونه است كه با برداشته شدن پوشش ذرات توسط تفت، در فصل مشترك نفت- آب و نيز در اثر دما و فشار مخزن، امكان حل شدن ذرات پلي اكريل آميد و در نتيجه افزايش ويسكوزيته آب فراهم مي گردد. در نتيجه مواد فعال با ورود به مكان هايي با تخلخل بالاء موجب مسدود شدن نقاط جاروب شده مي شوند و بدين طريق از فرايند انگشتي شدن آب جلوگيري مي نمايند. به منظور طراحي آزمايشات و دستيابي به يك الگو كاملا منسجم جهت سنتز ذرات ياد شده از روش هاي آماري سطح پاسخ ، تحليل نيمه اثر، تاگوچي و همينطور روش بهينه سازي الگوريتم ژنتيك استفاده گرديد كه بر اساس روش سطح پاسخ آشكار شد كه كاهش دما، افزايش دور همزن مكانيكي، مقدار تزريق مونومر پوشش و همچنين زمان پليمريزاسيون پلي استايرن تاثير بسزايي بترتيب بر پاسخ هاي جرم مولكولي و اندازه پليمر هسته و همينطور جرم مولكولي و اندازه پليمر پوشش دارند. بررسي و شناسائي خصوصيات ذرات پلي اكريل آميد پوشش داده شده توسط انجام تست هاي UV NMR EDX . SEM IR DSC و روش ويسكومتر رقيق صورت پذيرفت. نتايج نشان داد كه پوشش دهي ذرات پلي اكريل آميد توسط پلي استايرن با موفقيت انجام گرفته است و ساختار حاصل شده در مقياس نانو مي باشد، به صورتي كه هيچ گونه اثري از مونومرهاي عمل نكرده در محيط واكنش نمي باشد و با توجه به تست مادون قرمز سطحي، پيك هاي ذرات پوشش شده كاملا به پيك هاي ذرات پلي استايرني خالص شبيه مي باشند. همچنين روند رهايش پلي اكريل آميد پوشش داده شده در حضور نفت با توجه به شرايط واقعي مخازن زير زميني و همچنين با استفاده از ميكرو مدل آزمايشگاهي همراه با حفره ها و تخلخل هاي مناسب به صورت تجربي بررسي شد و تاثير رهايش هوشمند پلي اكريل آميد بر ويسكوزيته آب در خلال شرايط واقعي مخزن توسط ويسكومتر آبهولد اندازه گيري شد كه نتايج حاكي از آن است كه با گذشت زمان، رهايش مواد پليمري محلول در آب با توجه به حل شدن پوشش آلي دوست در محيط نفتي افزايش مي يابد. در ميكرو مدل آزمايشگاهي مشخص گرديد كه رهايش تاخيري و مسدود شدن حفره هاي جاروب شده توسط پليمر فعال نقش بسزايي در ارتقاء بازده ازدياد برداشت نفت ايفا مي نمايد و ميزان مصرف پليمر به طرز چشمگيري نسبت به روش كلاسيك ازدياد برداشت پليمري كاهش مي يابد.