نمونه برداري هاي متعارف لجن و رسوب اغلب با استفاده از ظرف بيل مانند متصل به يك ميله يا چوب انجام ميگيرد و سعي مي شود پس از برخورد سر ظرف به كف حوض آن را بالا بكشند تا حجمي از لجن نمونه گيري گردد. اين عمل داراي اشكالاتي از جمله احتمال سقوط براي كارگر نمونه بردار، عدم امكان برداشت لجن از عمق مورد نظر بدون تركيب شدن لجن با مايعات رويي و همچنين عدم امكان برداشت لجن از عمق مورد نظر است. اختراع مذكور يك "نمونه بردار لجن و رسوب فاضلاب با قابليت نمونه گيري از عمق ته نشين شده بدون اختلاط با مايعات رويي، تنظيم زاويه دسته و امكان اتصال خط كش كشويي تشخيص ارتفاع است. پس از تنظيم زاويه ظرف ابزار وارد فاضلاب مي شود، پس از كنترل ارتفاع به وسيله شاخص، با فشار دادن اهرم قرار گرفته شده در دسته، دهانه استوانه داخلي در يك راستا با منفذ استوانه خروجي قرار مي گيرد و نمونه لجن برداشت مي شود، پس از رها سازي اهرم ترمزي و متعاقبا چرخش استوانه داخلي بصورت ساعت گرد، درب نمونه گير بسته مي شود. در طي قبل از برداشت لجن و بعد از برداشت لجن درب استوانه نمونه گير كاملا بسته است

در اين وسيله با قراردادن المنت براي تأمين حرارت الكتريكي و متحرك‌سازي سر لوپ/ آنس عمل استريليزاسيون به‌صورت درجا حاصل شده، و در دسته‌ي چوبي سترون‌ساز شياري جهت حركت سر لوپ/ آنس تعبيه شده است، هنگامي كه نياز به سترون‌سازي باشد قسمت انتهاي سر لوپ/ آنس كه در شيار پاييني دسته قرار گرفته، توسط دست محقق به سمت مخالف كشيده مي‌شود تا از حالت " قفل" خارج گردد و امكان "تو بردن" سر فراهم گردد، در اين حالت محقق قسمت انتهايي سر لوپ/ آنس را كه از شيار پاييني رها ساخته به سمت بالا مي‌كشد و در نهايت در شيار بالايي قرار مي‌دهد، در اين حالت سر انتهايي لوپ/ آنس كه يا به‌صورت حلقوي يا سوزني است درون دسته چوبي در موازات المنت الكتريكي روشن قرار مي‌گيرد، دماي بالا مهياست كه سر لوپ/آنس را سترون نمايد، بلافاصله جهت خارج‌سازي سر از دسته و انجام آزمايش با لوپ يا آنس، لازم است قسمت خميده انتهايي سر لوپ يا آنس كه در شيار بالايي قرار گرفته توسط محقق آزاد گردد و به پايين كشيده شود و در شيار انتهايي قفل گردد.