در اين سيستم زيستي، براي هوادهي، اختلاط و سيركولاسيون يك پمپ مورد استفاده قرار گرفت و با پمپاژ كردن، بخشي از محيط كشت حاوي باكتري، از خود مخزن رسوب كشيده مي‌شد و در انتها توسط جت‌هايي به مخزن رسوب باز گردانده مي‌گشت. باكتري‌ها با چسبيدن بر سطح رسوب نفتي و مصرف آن به عنوان منبع كربن، منجر به توليد تركيبات فعال سطحي( بيوسورفكتانت) شده، لذا كشش سطحي كاهش يافته و نيروهاي مويينگي تقويت مي شوند. در اين سيستم، سيركولاسيون باعث اختلاط و تماس دايم بين بيوسورفكتانت، رسوب نفتي و محيط آبي مي‌گردد. مكانيزم‌هاي غالب در حذف و جداسازي رسوب، در اين سيستم، به تأثير هم‌زمان بيوسورفكتانت‌هاي توليدي و تجزيه زيستي هيدروكربن‌ها توسط باكتري‌ها و تنش برشي ناشي از اختلاط مربوط مي‌شود و اين دو مكانيزم تا حد زيادي به هم وابسته مي‌باشند به طوري كه در نبود يكي، نتيجه‌اي را در حذف و جداسازي نخواهيم داشت. كشش سطحي نهايي محيط كشت برابر 42/8 (چهل دو و هشت) ميلي نيوتن بر متر و ميزان جداسازي و حذف در پايان دوره‌ي 21 روزه، معادل 61/5% (شصت يك ونيم درصد) وزن اوليه، اندازه گيري شد.