تصفيه آب و فاضلاب آلوده به رنگ، يكي از نگراني‌هاي اصلي محققان در دهه اخير بوده است.فرآيندهاي فيزيكوشيميايي مختلف رنگ‌زدايي متشكل از الكتروشيميايي، بيولوژيكي، غشاء و فرآيندهاي غشايي جداسازي، انعقاد، و ازن، روش‌هاي تصفيه را براي حذف آلاينده‌ها از پساب‌هاي صنعتي در سال‌هاي اخير توسعه داده‌اند.اما بسياري از اين روش‌ها پر هزينه و زمان‌بر هستند.در ميان فرآيندهاي فيزيكوشيميايي، تكنولوژي جذب محدوده كاربرد گسترده‌اي در تصفيه آب و فاضلاب داشته كه به عنوان يكي از فن‌آوري‌هاي كارآمد و مؤثر مورد استفاده قرار گرفته است.در فاضلاب واقعي، مجموعه‌هاي مختلفي از مواد مانند رنگ‌ها، پلي اكريليك، فسفنات‌ها، عوامل ضد انعقاد، و غيره وجود دارند.بسياري از اين تركيبات سمي‌هستند كه بايد به طور كامل از پساب حذف گردند و حذف آن‌ها براي توازن محيط زيست ضروري است. شناسايي اثر پارامترهاي مختلف بر روند حذف مواد بسيار مهم است. اين روش مي‌‌تواند توسعه محصول را بهبود بخشد و مرتبط با فعاليت‌ها ‌و حل بسياري از مشكلات به طور قابل توجهي مورد نظر واقع شود.