بيماري قلبي و عروقي يكي از مهمترين مسائلي است كه در عصر كنوني بشر با آن مواجه مي باشد. آمارها نشانگر آن است كه مرگ و مير افراد در بسياري از كشورها بعلت بيماريهاي قلبي و عروقي رقم قابل توجهي را بخود تخصيص داده است و بكارگيري داروهاي موجود تاثير بسزايي در كاهش مرگ مير ننداشته است. از طرفي استفاده از گياهان دارويي بويژه سير با داشتن كمترين عارضه جانبي نتايج درخشاني را در درمان بيماريها داشته است لذا بعد از عصاره گيري سير در محيط هايي و تغليظ و تهيه محلول مناسب از عصاره تغليظ شده با غلظت معين، اثر آن در سه روز10،20،40 ميلي گرم به ازاء هر كيلوگرم از وزن حيوانات بعد از افزايش اپي نفرين با غلظت10-4 مولار بر دهليز ايزوله رتها مورد مطالعه قرار گرفت اين اثرات شامل سنجش سرعت ضربان و قدرت انقباضي دهليز با استفاده از دستگاه فيزيوگراف بود و نتايج بدست آمده با گروه شاهد مقابسه گرديد. تجويز عصاره آبي سير در مواردي بعد از افزايش اپي نفرين10-4 مولار در كاهش سرعت ضربان و قدرت انقباضي P< معني دار بود. دريك گروه از گروههاي هفت گانه بعد از افزايش اپي نفرين(آدرنالين) 10-4 مولار پروپراتولول با دور 10-4 مولار وارد شد و سرعت ضربان قلب و قدرت انقباضي دهليز موش ها مورد مطالعه قرار گرفت. نتيج نشان داد كه دوز 40mg/kg از عصاره سير در كاهش سرعت ضربان و قدرت انقباضي دهليز موثر بود كه اين كاهش از پروپرانولول 40mg/kg هم بيشتر بود دوزهاي 10 و 20 mg/kg از عصاره سير فقط در كاهش دامنه (قدرت انقباضي قلب) موثر بودندpg بهمراه پروپرانول 40mg/kgقدرت انقباضي (دامنه) را بيشتر از عصاره سيرو پروپرانول به تنهايي كاهش داد. البته اين كاهش نسبت به زماني كه فقط از عصاره 40mg/kg استفاده شد قابل توجه نبود و اختلاف خيلي جزئي بود. همچنين افزايش سيرو پروپرانول ضربان دهليزي را نسبت به عصاره ضربان دهليزي به اندازه پروپرانول به تنهايي تاثير نداشت.