ذرات شبه ويروسي (VLPs)، نوع كاراي واكسن هاي ساب يونيتي هستند كه ساختار كلي ويروس را بدون ماده ژنتيكي تقليد مي كنند. برخي ويروسهاي بيماريزا نظير آنفلوانزا، HIV و هپاتيت C (HCV) توسط غشاي ليپيدي مشتق از سلول ميزبان به همراه گليكوپروتئين هاي ويروس احاطه شده اند. به دليل خواص ذاتي غشاي ليپيدي، جفت شدن VLP ها در سلولهاي حشرات براي اين ويروسها، نوع متفاوتي از چالشها را نسبت به ويروسهاي ديگر نشان مي دهد. اخيرا، انگل ليشمانيا به منظور توليد برخي پروتئينهاي غشايي، سيتوپلاسمي و آنزيمها بكار برده شده است. اين سيستم داراي ويژگيهاي منحصر به فردي از قبيل توانايي توليد پروتئين شبيه پستانداران (نوع N- گليكوزيلاسيون)، دستكاري ژنتيكي آسان، توليد در مقياس زياد و نياز به مواد غذايي كم مي باشد. در اين پژوهش، توليد و مقايسه ايمني زايي دو نوع ذره شبه ويروسي HCV با استفاده از پروتئينهاي نوكلئوكپسيد Core و ساختاري CoreE1E2 در دو سيستم بياني ليشمانيا تارنتولي انجام شد. نتايج ميكروسكپ الكتروني، ساختارهاي VLP با اندازه اي حدود 30-40 نانومتر تشكيل شده از پروتئينهاي core و 40-60 نانومتر تشكيل شده از پروتئينهاي CoreE1E2 را تأييد كرد. اين ذرات شبه ويروسي توانستند پاسخهاي همورال و سلولي را در مدل موشي بدون نياز به ادجوانت القا نمايند.

ذرات شبه ويروسي (VLP) به منظور طراحي واكسنهاي پيشگيري در عفونتهاي مختلف ويروسي نظير ويروس پاپيلوماي انساني (HPV)، و نيز بكارگيري بعنوان سيستمهاي انتقالي ژن و دارو مورد توجه قرار گرفته اند. دو نوع واكسن تجاري پيشگيري گارداسيل و سرواريكس، بر اساس ذرات شبه ويروسي HPV L1 توليد شده در مخمر و حشره، به بازار عرضه شده اند. با توجه به گزارشهاي موجود، مشكلات عمده اي در بيان و تخليص ذرات شبه ويروسي در سيستمهاي بيان يوكاريوتي نظير حشره و مخمر وجود دارد و همين امر منجر به افزايش قيمت واكسن هاي بر اساس VLP شده است. اخيرا، سيستم جديد يوكاريوتي ليشمانيا تارنتولي به منظور توليد برخي پروتئينهاي غشايي و سيتوپلاسمي بكار برده شده است. اين سيستم داراي ويژگيهاي منحصر به فردي نظير توانايي توليد پروتئين شبيه پستانداران (نوع N- گليكوزيلاسيون)، دستكاري ژنتيكي آسان، توليد در مقياس زياد و نياز به مواد غذايي كم مي باشد. در اين پژوهش، براي اولين بار در جهان، توليد VLP بر اساس پروتئين كپسيد L1 HPV16 در سيستم ليشمانيا تارنتولي انجام شد. ساختار آن با اندازه اي حدود 55-60 كيلودالتون توسط ميكروسكپ الكتروني تأييد شد. بررسي ايمني زايي VLP در مدل موشي C57BL/6 نشانگر تشابه پاسخهاي آنتي بادي با VLP توليد شده در سيستم حشره بود.