- بارگذاري پروتئين بر روي نانو ذرات با درصد بارگذاري پائيني 4/8 انجام پذيرفت. - بر خلاف تصور، محلول آبي حاوي پروتئين نه تنها اندازه ذره اي را افزايش نداد بلكه موجب كاهش اندازه ذره اي شد. - بررسي هاي رهايش در حالت In vitro نشان داد كه در ساعات اوليه آزمايش سرعت پروتئين آزاد شده در محيط حالتي انفجاري داشته و تا حدود 60 درصد پروتئين انكپسوله شده در محيط رها مي شود. سپس طي زمان 288 ساعت اين ميزان رهايش با شيب آهسته تري ادامه پيدا كرد. - بررسي الگوي رهايش در حالت برون تني نشان دهنده سه قسمت كلي مي باشد كه عبارتند از: يك مرحله رهايش انفجاري در مدت 48 ساعت اول به ميزان حدودا 60 درصد پروتئين، مرحله دوم يك رهايش درجه صفر نفوذي تا روز نهم و در نهايت رهايش همراه با تخريب پليمر تا روز سي و سوم كه تا اين روز تمام پروتئين در محيط آزاد شده است.