استفاده از بيوسنسورالكتروشيميايي گلوكزاكسيداز يكي از پركاربردترين و مهم ترين روش ها ، براي شناسايي مقادير بسيار ناچيز گلوكز است كه با به كارگيري ذراتي در مقياس نانو ، به عنوان يك ماده كمكي ، جهت افزايش مساحت سطح و راندمان موثر واقع شده است. دراين اختراع از الكترود پلاتين با عيار خالص و مشخصات: طول 5 سانتي متر و عرض 3 ميلي متر استفاده گرديده است كه توسط نانولوله هاي كربني با قطري در حدود 20 نانومتر پوشانده شده است . اين الكترود كاري ، نقش آند را ايفا مي كند و انتقال الكترون از اين الكترود مي باشد . علاوه بر الكترود كاري كه نقش آند را دارا مي باشد ، از الكترود كمكي از جنس پلاتين به قطر 1 ميلي متر و الكترود مرجع Ag/AgCl به عنوان كاتد استفاده مي گردد . بعد از تثبيت نانولوله كربني روي الكترود كاري پلاتين ، از يك غشاي نيمه تراوا از جنس سلفون كه حاوي آنزيم به همراه بافرفسفات است استفاده گرديده است . اين مجموعه درون ظرف حاوي گلوكز و آب مقطر دوبار تقطير شده كه نقش آناليت را بازي مي كند قرار مي گيرد . گلوكز از غشاي نيمه تراوا به داخل نفوذ كرده و روي جايگاههاي فعال آنزيم مي نشيندو در آن جا محصولات تشكيل مي شود . محصول از سطح آنزيم به سطح الكترود منتشر شده و به اين ترتيب انتقال الكترون از الكترود كاري به الكترود آند شكل مي گيرد. اين انتقال الكترون باعث توليد جريان مي گردد كه قابل اندازه گيري توسط دستگاه پتانسيواستات بر اساس ولتاژ هاي اعمالي است . جريان اندازه گيري شده نشان دهنده ميزان غلظت گلوكز موجود در نمونه است. با گذشت زمان غلظت گلوكز از غشا به الكترود كاهش يافته و اين كاهش به صورت كاهش جريان بين دو الكترود نمايان مي گردد. طبق آزمايشات انجام شده و آناليز نرم افزار مشخص گرديد با افزايش غلظت ، ميزان جريان توليدي افزايش مي يابد. همچنين براي اندازه گيري ميزان خطاي آزمايشات، ميزان خطا، توسط نرم افزار 7/1 ٪ محاسبه گرديد كه نشانه مقاومت كم الكترود، شناسايي دقيق ميزان گلوكز موجود در نمونه و صحت انجام آزمايشات و دقت در انجام آنهاست.