از آنجايي كه رنگهاي استفاده شده در رنگرزي لباس با استفاده از پيوند شيميايي به گروه هاي هيدروكسيل يا آمين و يا نيتريل سطح لباس متصل مي شوند، در اين اختراع گروههاي مشابه ولي از نظر شيميايي واكنش پذيرتر بر روي سطح الياف تثبيت شده و از آنها به عنوان جاذب رنگ استفاده شد. براي اين منظور، سطح الياف پارچه اي مانند پشم يا ابريشم با استفاده از تركيبات سيلاني با فرمول عمومي Si(OEt)3R با گروه هاي مختلفي همچون تيول، آمين و نيتريل عامل دار شد. وقتي رنگ از لباس هاي رنگي در ماشين لباسشويي آزاد مي شوند، به اين گروههاي موجود در سطح جاذب رنگ كه از گروههاي سطح لباس به مراتب فعالتر هستند چسبيده و مانع از رنگي شدن لباس هاي روشن و سفيد مي شود. براي اين منظور سطح الياف را با گروههاي فعال تر از هيدروكسيل و آمين (كه باعث جذب رنگ و متعاقبا باعث رنگي شدن لباس ها مي شود) عامل دار كرده، لذا در واكنش رقابتي براي جذب رنگ، جاذب تهيه شده پيروز شده و لباس ها رنگي نمي شوند. بنابراين سطح الياف را با گروه تيول كه از هيدروكسيل فعال تر است و گروه تري آمين كه از آمين فعال تر هستند بهينه مي شود. سپس اين الياف به صورت پارچه يا حوله بافته شده و همزمان با لباس ها در ماشين انداخته شده و پس از شست و شو جاذب كه اكنون رنگي شده است بيرون انداخته مي شود.

در اين روش محلول آبي حاوي يون هاي طلا حاصل است از كارخانه هاي طلاسازي و معادن از داخل ستون عبور داده مي شود. ستون حاوي پليمر خاصي مي باشد كه قادر به حذب يون طلا مي باشد. در ادامه و پس از اشباع شدن ستون توسط يون هاي طلا ستون با اسيد شسته مي شود و يون هاي فلزي وارد محلول اسيدي مي شود. در ادامه مي توان محلول اسيدي حاصل را به كارخانه هاي قالكاري منتقل منتقل نمود و طلاي فلزي حاصل شود.

در اين اختراع بعد از اصلاح كردن سيليكاژل توسط گروه عاملي پيريدين از آن به عنوان رزيني براي جداسازي نيكل از پساب ها استفاده شده است. براي اين منظور پس از فعال كردن گروههاي هيدروكسي سيليكاژل با محلول 0.1 مولار از سود آن را با گروههاي پيريدين كه توانايي بر هم كنش بانيكل را دارند اصلاح كرديم. براي جداسازي فلز نيكل از پسابهاي صنعتي، اين ذرات را درون يك ستون ريخته و با عبور فاضلاب محتوي نيكل، اين فلزات سمي جذب ذرات شده و بدين طريق آلودگي نيكل برطرف مي شود.

سنسوري جهت شناسايي دارويي سيسپلاتين ساخته شده، در اين سنسور از تركيباتي ساده استفاده شد و تنها با استفاده از يك پتانسيومتر امكان شناسايي مقادير جزئي از داروي سيسپلاتين وجود دارد.