عمل فيكس كردن آنژيوكت يكي از مهمترين پروسه ها در علوم پزشكي است كه گاهي با چالش ها ومشكلاتي روبرو است. گاهي تعلل يا اشتباه در اين عمل باعث از دست رفتن برخي موقعيت هاي خوب جهت درمان يا كمك رساني مي شود و گاهي هم موجب از دست رفتن جان بيمارمي گردد. عمل رگ گيري بويژه در بيماران قلبي و ترومايي يك عمل حياتي است ونياز به يك رگ مناسب و بازبراي تزريق مايعات جهت حفظ جان مصدوم بسيار ضروري است. چسب طراحي شده با برخي تغييرات توانسته اين مشكلات را به حداقل رسانده و انجام فيكس كردن آنژيوكت را آسان نمايد. اين چسب كه از لحاظ قيمتي با چسب هاي مورد استفاده تفاوت چنداني ندارد در سه قسمت داراي چسب است كه دو سر آن و اواسط آن داراي چسبندگي مي باشد كه به صورت ساعت بروي آنژيوكت قرار گرفته و در انتها بر روي يكديگر قرار گرفته و سطح تماس چسب را با بدن به حداقل رسانده.

تورنيكت ) گارو( وسيله اي است كه به دور اندام بسته ميشود تا مسير جريان خون مسدود شود .اين عمل به دو منظور انجام مي شود: بسته شدن موقت جريان خون وريدي: جهت حبس شدن خون در قسمتهاي پايين تر از محل بسته شدن تورنيكت و برجسته شدن وريدهاي سطحي وگرفتن رگ براي تزريق سرم ، دارو، خون و... در شرايط پيش بيمارستاني وبيمارستاني. بسته شدن جريان خون شرياني: به عنوان آخرين مرحله در كنترل خونريزي هاي شديد شرياني كه با هيچ كدام از روشهاي كنترل خونريزي، موفق به مهار خونريزي وحفظ حيات بيمار نشده باشيم. در تورنيكت هاي پيشين و موجود در بازار احتمال فراموشي درمانگر براي باز كردن تورنيكت پس از اتمام رگ گيري وجود دارد كه در صورت فراموشي به علت قطع خونرساني، اندام هاي پايين تر دچار تخريب شده و بايد قطع عضو انجام شود.موارد زيادي بخصوص در كودكان و نوزادان وافراد بيهوش دچار قطع عضو گزارش گرديده كه جدا از بار مالي تحميل شده به بيمار و كادر درماني ، اثرات رواني و غير قابل جبراني را بر جاي مي گذارد. تورنيكت طراحي شده داراي طول 48 سانتي متر و عرض 3 سانتي متر شامل يك نوار كشي با عرض 2/2 سانتي متر و دو انتهاي پلاستيكي مي باشد كه در قسمت بالايي يك طرف آن صفحه ي نمايش زمان و دكمه تنظيمات در كنار و داراي قابليت كنترل هوشمند زمان مي باشد, تايمري كه بر روي تورنيكت در قسمت انتهايي نصب شده پس از قفل شدن دو سر تورنيكت با زمان قابل تنظيم ) ترجيحأ 60 ثانيه( به صورت معكوس شروع به كم كردن زمان نموده و پس ازبه صفر رسيدن زمان داده شده شروع به آلارم زدن به مدت 30 ثانيه و هشدار به پرسنل درماني مي كند و تورنيكت توسط پرسنل درمان و يا خود بيمار در صورتيكه هوشيار باشد تشخيص داده شده و باز مي شود. تدبير ايمني ثانويه در تورنيكت طراحي شده بر اين فرض استوار است كه باز هم به علت شلوغ بودن يا دور بودن درمانگر بخصوص در بيماران بيهوش، كودكان و نوزادان، پرسنل درماني صداي آلارم را نشنوند كه در اين حالت اگر پس از 30 ثانيه آلارم زدن تورنيكت به صورت دستي باز نشود, دستگاه به صورت خودكار باز مي شود.

در اورژانس هاي پزشكي در مواردي كه بيماران دچار كاهش سطح هوشياري شده و توانايي حفظ راه هوايي خود را جهت تنفس ندارند از تكنيكي به نام اينتوباسيون استفاده ميگردد.براي اين كار از وسايل مختلفي مانند لوله تراشه،ماسك حلقي،كامبي تيوب و...استفاده مي شود.استفاده از وسايل مذكور جهت ايجاد راه هوايي مطمئن و باز ضروري است.با توجه به اين موضوع مطمئن ترين وسيله براي قرار دادن در راه هوايي و باز نگاه داشتن آن استفاده از لوله تراشه ميباشد زماني كه بيماران دچار كاهش سطح هوشياري و در نتيجه نياز به حفظ راه هوايي دارندبراي لوله گذاري داخل ناي مي توان از اين وسيله استفاده كرد

عمل لوله گذاري در ناي يا اينتوباسيون يك عمل حياتي در علوم پزشكي است كه توسط متخصصين بيهوشي پزشكان عمومي تكنسين‌هاي فوريت‌هاي پزشكي در شرايط اورژانسي وبيمارستاني گاهي اوقات به سختي انجام مي گيردو گاهي بدليل شرايط نامساعد بيمار متاسفانه قابل انجام نمي باشد كه هر لحظه تعلل در انجام اين عمل به قيمت جان بيمار تمام مي شود اين عمل كه در ايست قلبي عمل هاي طولاني مدت نيازمند به بيهوشي تروماهاي شديد كاهش سطح هوشياري تنفس ناكافي و...انجام مي شودو يك عمل حياتي محسوب مي‌شود. اين عمل كه بوسيله ابزاري به نام لارينگسكوپ صورت مي‌پذيرد با مشكلات عديده اي مواجهه است. باتوجه به مشكلات ذكر شده واز سوي ديگر اهميت اين موضوع درصدد برآمديم تا وسيله اي طراحي نماييم كه تا جاي ممكن اين مشكلات را به حداقل رسانده و با سهولت و اطمينان و حداقل زمان اين عمل صورت پذيرد.مابااستفاده از يك لارينگسكوپ ساده كه تغييراتي را در آن اعمال نموديم آن را به يك وسيله پيشرفته تبديل نموديم كه توضيح آن به شرح زير است. 1.اضافه نمودن يك سطح بر روي زبانه لارينگسكوپ كه اين قطعه باعث هدايت لوله به سمت تراشه مي شود و نياز به استفاده از سيم جهت راهنمايي كردن لوله را ازبين مي برد با اين قطعه فقط نياز به مانور دادن داريم تا لوله در جاي دلخواه قرار گيرد.

از طرف ديگربا توجه به اينكه اكثر حوادث ترافيكي وگاها غير ترافيكي در خارج از شهر رخ مي دهد وفاصله بيش از 15 دقيقه تا رسيدن اين بيماران به بيمارستان تروما بيماران را بيشتر مستعد هيپوترمي مي نمايد. درست است كه بيشتر بيماران هيپوترمي شدن در فاز متوسط هستند و درمان آنها گرم كردن خارجي و يا دادن اكسيژن گرم و مرطوب مي باشد ولي گرم كردن خارجي در اورژانس پيش بيمارستاني مقدور نبوده و خود عوارض خطرناكي به جا مي گذارد((شوك گرم كردن مجدد ))كه خود عوارض قلبي وعروقي و CVA و سايرموارد را افزايش مي دهد لذا در چنين مواردي تنها راه پيشگيري از پيشرفت هيپوترمي در اورژانس پيش بيمارستاني دادن مايعات گرم از طريق وريدي يا لاواژمي باشد.حتي در مقاله وپژوهش هاي انجام شده در كشورهاي مختلف گرم كردن فعال خارجي در اورژانس هاي پيش بيمارستاني را براي پيشگيري از عارضه بوجود آمده را توصيه نمي كنند. تهيه و ساخت وارمر يا هيتر آمبولانسي جهت گرم كردن سرم يا مايعات وريدي در اورژانس پيش بيمارستاني به دليل وجود شرايط آب وهوايي واقليمي كشورمان در 6 ماهه دوم سال براي پيشگيري از هيپوترم شدن بيماران نياز به اين دستگاه احساس مي گردد چرا كه هيپوترمي يكي از شرايط تهديد كننده حيات موقعي كه دماي بدن به زير 95 درجه فارنهايت مي رسد مي باشد و اين كاهش دماي بدن اكثرا ناشي از قرار گرفتن در محيط سرد ومرطوب بوده و در بيماران مختلف (شامل بيماران ترومايي –سوختگي-شوك-CVA عفونت عمومي-آسيب هاي نخاعي—كم كاري تيروئيد ديابت-هيپوگليسمي وبيماراني كه سوء مصرف مواد داشته اند) بيشتر مستعد هيپوترم شدن هستنند و به دليل مشكل پيش آمده از كاهش و افت دماي بدن خود آگاهي ندارند و اين امر فوق العاده خطرناك مي باشد. و با عوارضي مثل اختلال سطح هوشياري-افزايش سرعت متابوليسم كه باعث هيپوگلسيمي مي شود -اختلالات قلبي -فيبريلاسيون بطني-انسفالوپاتي ورنيكه مواجهه خواهند شد كه براي بيمار مضر و گاها باعث بروز مرگ مي گردد. از خصوصيات اختراع مي توان به موارد زير اشاره كرد: 1- كاركرد دستگاه با باتري 12 ولت آمبولانس يا وسيله نقليه ديگربا مصرف 4-6 آمپر برق 2- امكان گرم نگه داشتن مايع و سرم براي مدت حداقل 15 دقيقه بعد از خاموش شدن دستگاه (بدليل طراحي دو جداره آن) 3- توانايي گرم كردن 6 سرم همزمان 4- كم بودن هزينه ساخت و توليد دستگاه نسبت به نوع خارجي 5- قابل كنترل بودن دماي دروني دستگاه با توجه به دماي مايع مورد نياز با استفاده از ترموستات 6- طراحي دستگاه به گونه اي است كه از هرگونه آسيب به آمبولانس وآتش سوزي احتمالي مصون است. با توجه به اينكه نوع بيمارستاني ساخته شده ودر دسترس مي باشد اما به علت اينكه براي راه اندازي وكار با آن نياز به برق 220 ولت وبراي گرم كردن سرم ها نياز به وجود آب در محفظه وارمر مي باشد و به علت بزرگي واشغال كردن فضاي زياد قابل استفاده در آمبولانس نيست. نوع آمبولانسي ساخته شده در كشورهاي خارجي توانايي گرم كردن يك سرم را داشته و از لحاظ اقتصادي مقرون به صرفه نبوده وبه دليل مشكلات بوجود آمده قابل تهيه نيست.اين دستگاه طوري طراحي شده است كه مي تواند با باتري آمبولانس كاركند و تعداد بيشتري از سرم (6عدد سرم يك ليتري) را گرم كند. مزاياي اختراع شامل موارد زير مي باشد: 1- پيشگيري از هيپوترم شدن بيماران 2- كاهش مرگ و مير بيماران 3- افزايش توان كاري تكنسين هاي اورژانس 4- پيشگيري از عوارض مايعات درماني سرد 5- بازده سريع و قابل توجه در شرايط اورژانسي 6- سهولت ساخت و توليد انبوه همراه با هزينه پايين