محدوديت هاي آسفالت معمولي و عمر پايين كاربري آن باعث گرديده كه در زمينه اصلاح رفتار و در نتيجه اصلاح عملكرد مخطوطهاي آسفالتي گامهايي برداشته شود. در اين زمينه روش هاي مختلف بررسي شده و طيف گسترده اي از مواد اصلاح كننده و افزودني مانند گوگرد، خرده لاستيك، انواع پليمرها، الياف و برخي مواد شيميايي به منظور اصلاح خواص قير در جهت بهبود عملكرد مخلوطهاي آسفالتي براي مقاصد و انتظارات مورد نظر، مورد استفاده قرار گرفته است. در اين اختراع روشي نوين و كاملاً مناسب از نظر ملاحظات اقتصادي جهت ساخت آسفالت هاي مقاوم ارائه شده است. اصلاح پليمري راه حلي را براي بهبود خرابي هاي آسفالت ارئه مي كند. در فناوري فوق از پليمرهاي ترموپلاستيك (الاستيك ها و پلاستيكها) در سنتز قيرهاي پليمري استفاده شده كه نسبت به قيرهاي معمولي از حساسيت دمايي كمتر و دامنه كاربرد بالاتري برخوردار است و در مرحله دوم آسفالت با مقاومت بالا در مقابل عوامل مخرب و بارگذاريهاي متعدد (مقاوم به شيارشدگي) در سطح راه تهيه مي شود. آسفالت پليمري حاصل با كاهش حساسيت رطوبتي باعث افزايش مقاومت به عريان شدگي مي گردد.