امروزه روش آنزيمي (Enzymatic “Green” Remediation) يكي از روش هاي موجود در حذف آلاينده ها به حساب مي آيد. در اين پژوهش از راكتورهاي غشايي آنزيمي Enzymatic Membrane Reactors (EMRs)استفاده شده است. راكتور به صورتي طراحي شده است كه فقط يك محفظه براي انجام واكنش و عمل جداسازي در نظر گرفته شده است، غشا فقط نقش جداكنندگي دارد و آنزيم بر روي آن تثبيت نشده است. در اينجا بجاي اينكه آنزيم بصورت آزاد در بيوراكتور قرار بگيرد، بر روي بستر نانوذرات مغناطيستي تثبيت شده است، كه توانايي جداكردن آنها پس از انجام واكنش توسط آهنربا وجود دارد( بيوكاتاليستها قابليت عبور از غشا را ندارند و بعد از چندين بار مصرف قابليت جداسازي و شارژ مجدد دارند)، همچنين با تثبيت آنزيم بر روي بستر نانوذرات مشكلاتي مانند غير فعال شدن سريع آنزيم آزاد در طي زمان برطرف مي شود. نتايج حذف داروي تتراسايكلين در آزمايش نشان دهنده حذف آنزيمي اين دارو مي باشد و غشا نقشي در جداسازي فيزيكي آن نداشته است. غشا فقط به عنوان مانعي براي خروج آنزيم تثبيت شده بر روي بستر و عوامل واكنشگر مورد استفاده قرار گرفته است. تمامي سوبستراهاي آنزيم HRP توانايي حذف در اين راكتور را دارند؛ مانند تركيبات فنلي و رنگ هاي شيميايي An enzymatic membrane reactor equipped with a mechanical stirrer to remove pollutant compounds