هيدروكسي آپاتيت به عنوان ماده اي با شباهت نسبتا خوب به بافت معدني استخوان اخيرا كاربرد پزشكي خوبي يافته است. چسبندگي بهتر و تسريع رشد استخوان از مزاياي آن به شمار مي رود. اما همين تركيب نيز با تركيب اصلي بافت معدني استخوان هنوز فاصله دارد. نياز به ارتقاء و بهينه سازي تركيب و سنتز تركيبي با شباهت بيشتر با بافت استخوان باعث شد تا تغييراتي در ساختار تركيب فوق داده شده تا خواص بهتر و بهينه تري حاصل شود. هيدروكسي آپاتيت كربناتي با داشتن جزئي به نام كربنات در ساختار خود شباهت بيشتري به بافت استخوان دارد از طرفي همين شباهت عامل ديگري در تسريع چسبندگي و نيز سرعت رشد سلولي در بافت استخواني خواهد شد. وارد كردن كربنات به عنوان يكي از گروه هاي عاملي مهم بافت استخوان به تركيب هيدروكسي آپاتيت و نيز سنتز غير استوكيومتري آن اساس اين اختراع بوده است. هيدروكسي آپاتيت غير استوكيومتري در مقايسه با هيدروكسي آپاتيت استوكيومتري سريع تر در بدن تخريب شده و بيواكتيوتر است. اين امر عملكرد گروه هاي فعال درون بافت استخواني را بهبود مي بخشد.گ از جمله عوامل افزايش شباهت هيدروكسي آپاتيت سنتز شده به هيدروكسي آپاتيت بيولوژيك (بافت استخوان) عبارتند از: 1- درجه بلورينگي و اندازه بلورك هاي هيدروكسي آپاتيت سنتز شده 2- نوع و مقدار عناصري كه با حضور خود در ساخت هيدروكسي آپاتيت تركيب را غير استوكيومتري مي كند. 3- نانو بود ن اندازه ذرات قابليت انحلال و جذب زيستي اين مواد و سرعت رشد استخوان در اطراف آنها متاثر از عوامل ذكر شده مي باشند. سنتز اين تركيب به روش شيمي تر يا رسوبدهي شيميايي صورت گرفته. فرمولاسيون تركيب به صورتXCa10(po4)6(oh)3-2x(co3)x بسته به ميزان منبع كربناتي اضافه شده در پودر مي تواند بين صفر تا 1 متغير باشد. است.