در كار حاضر روش ساخت كاتاليست هيدروژناسيون به روش رسوب دهي - ته نشيني از خاك كيزلقور به عنوان پايه سيليسي، اوره به عنوان عامل رسوب دهنده و نيترات نيكل آبدار به عنوان نمك نيكل بيان گرديده است. به دليل خواص فيزيكو-شيميايي متفاوت پايه كيزلقور استفاده شده كه سطح ويژه پايين تر و درصد سيليس بالاتري نسبت به پايه هاي استفاده شده در مراجع دارد، لازم است شرايط بهينه ساخت كاتاليست نيكل با استفاده از اين پايه مجددا بررسي شود شرايط مناسب كلسيناسيون و احيا از مقالات (8و9) ستخراج شده است و شرايط بهينه مرحله رسوب دهي - ته نشيني شامل زمان و دما در مرحله رسوبدهي، زمان و دما در مرحله ته نشيني، غلظت عامل رسوب دهنده و درصد نيكل بارگذاري شده در كار حاضر به دست آمده است. جهت بهينه كردن شرايط ساخت به منظور افزايش فعاليت كاتاليست مذكور آزمايشهاي متعددي در شرايط مختلف انجام شده است. طراحي آزمايشهاي فوق توسط روش تاگوچي كه همان طراحي آزمايشها به روش فاكتوريل جزئي با درجه بالا مي باشد صورت گرفته است. همچنين در اين تحقيق جهت افزايش فعاليت و گزينش پذيري كاتاليست نيكل - كيزلقور بهينه، چگونگي تأثير افزودن بهبوددهنده هاي Al و Mg و Zn در درصدهاي مختلف 1 تا 10٪ مولي بهبوددهنده به فلز نيكل بررسي شده است. در نهايت از يك مجموعه راكتوري جهت اندازه گيري گزينش پذيري كاتاليست در راستاي تقدم هيدروژناسيون اسيدهاي چرب، استفاده شده است و شراط بهينه هيدروژناسيون مشخص گرديده است. همچنين به منظور شناخت خصوصبات فيزيكي، و شيميايي كاتاليستهاي ساخته شده جهت پيش بيني نحوه عملكرد آنها درون راكتور، ارزيابي كاتاليستهاي ساخته شده توسط آزمايشات XRD و BET و XRF انجام شده است.

‏ ‏با توجه به سميت و اثرات واديولوژيكي كاربرد گسترده اورانيم در مراحل مختلف چرخه سوخت هسته اي، جداساژي و پيش تغليظ اورانيم از اهميت زيادي برخوردار است. جداسازي يون اورانيل تاكنون به روشهاي مختلفي صورت گرفته است. كار حاضر به بررسي سنتر قالب يوني اورانيل جهت جداسازي و شناسايي يون از اورانيل مي پردازد. با توجه به شكل بي همتاي يون اورانيل در مقايسه با ديگر يوزهاي فلزي به كارگيري فرآيند قالب زني يوني در مورد آن مي تواند به گزينشگري بالاتري بيانجامد. تاكنون گزارشهايي مبني بر استفاده از مونومرهاي عاملي تجاري به ثبت رسيده اند. در حاليكه گزارش هاي معدودي شامل استفاده از مونومرهاي سنت ي دچيده تر در تهيه اين مواد هستند. در كار پيشرر رو جاذب جديد قالب يوني اورانيل با استفاده از بر هم كنش مناسب مونومر عاملي هيدروكسي پروپنتيل- آنتراكينتون اكينون ( HAQ ‏) با يون اورانيل، سنتز شده و ويژگي هاي آن مورد بررسي قرار گرفته است. چگونگي بر هم كنش يوز اورانيل با ليگاند وينيل دار HAQ ‏ با استغاده از روش اسپكترومتري بررسي شده است. مشخصه هاي ساختاري پليمر با روشررهاي IR ‏و SEM ‏ مطالعه شده و در نهايت چگونگي بازجذب اورانيل ، روي پليمد در سراسر مختلف مورد ارزيابي قرار گوفته است.