يكي از مشكلات مهم در طراحي و اجرا ساختمان ها، به خصوص ساختمان هاي مرتفع و پل هاي بزرگ بتني، وزن مرده قابل توجه به كار رفته آن است. از اين رو در صورت استفاده از بتن سبكي كه داراي خواص مكانيكي مطلوب باشد، امتيازات قابل توجهي را مي توان به دست آورد كه از جمله آن: كاهش مقاطع در تير، ستون، دال و پي و در نهايت اقتصادي شدن طرح منجر خواهد شد. تاكنون تلاش هاي زيادي جهت ساخت بتن سبك تازه اي صورت گرفته است. بررسي هاي نوشچو و ويتكومب نشان داد كه با استفاده از سبكدانه هاي سيليس منبسط شده با مصرف سيمان تا 52 كيلوگرم بر متر مكعب و ميكروسيليس تا 20% وزن سيمان مي توان به مقاومت معددل 70/5 مگا پاسكال با وزن مخصوص 1860 كيلوگرم بر متر مكعب دست يافت (1) كيهي آتيز، ياسرو وازگان نشان دادند كه مي توان دانه هاي بازالت - پوميس، 450 كيلوگرم بر متر مكعب سيمان استفاده از ميكروسيليس به صورت جايگزين مي توان مقاومت فشاري 43/8 مگاپاسكال با وزن مخصوص خشك در حدود 1820 كيلوگرم بر متر مكعب بعد از حدود 3 ماه دست يافت(2). تحقيقات روسيگنو، آگيني و مورايس نشان داد كه با استفاده از دانه هاي سبك برزيلي مي توان به مقاومت فشاري 28 روزه معادل 536 مگا پاسكال با وزن مخصوص 1605 كيلوگرم بر متركعب دست يافت (3). مالهوتر نيز توانست با استفاده از سنگدانه هاي سنگ رسي منبسيط شده به بتن سبكي با مقاومت فشاري 70 مگاپاسكال در 365 روز كه داراي وزن مخصوص 2000 كيلوگرم بر متر مكعب بوده است دست يابد. و به اين تنيجه رسيد كه بهترين نسبت اختلاط، هنگامي به دست مي آيد كه از مواد سيماني 500 كيلوگرم بر متر مكعب متشكل از سيمان نوع 3 طبق استاندارد آمريكا براي آزمايش مصالح، خاكستر بادي و محلول ميكروسيليس استفاده گردد.(4) در اين پژوهش هدف آن بوده است كه با استفاده از دانه هاي پلي استايرن بتوان به يك بتن با مقاومت سازه اي مناسب با كاربري و آرايي مناسب دست يافت.