يكي از آلودگي‌هاي مهم موجود در آب آشاميدني وجود فلزات سنگين در آن است كه مي تواند براي سلامتي مصرفكنندگان بسيار مخاطره‌آميز باشد. اين فلزات از را ه‌هاي مصنوعي مثل سوختن سوخت‌هاي فسيلي، استخراج معادن، فاضلاب‌هاي كشاورزي، آب‌هاي جمع آوري شده سطحي، فاضلاب كارخانجات، حمل و نقل و ازراه هاي طبيعي مانند بارندگي، فرسايش خاك و حل‌شدن نمك‌هاي محلول وارد مخازن آب مي‌شوند. فلزات سنگين از جمله آهن، نيكل، سرب و كادميم جزء عناصر كمياب هستند. فلزات سنگين در محيط زيست پايدارند و در مقادير بالا مي توانند باعث اختلالات مرفولوژيكي، كاهش رشد، افزايش مرگ و مير و اثرات ژنتيكي در انسان شوند. سرب يك نوروتوكسين است و مسئول بسياري از مسموميت هاي فلزي براي انسان است. مهم ترين اثر اين فلز، اثر بر روي جنين مي‌باشد همچنين مسموميت سرب مي‌تواند باعث جلوگيري از سنتز هموگلوبين، عدم كاركرد صحيح كليه، سيستم تناسلي و سيستم گردش خون و آسيب حاد و مزمن به سيستم اعصاب مركزي و محيطي شود. از ديگر آسيب‌هاي اين فلزمي‌توان به صدمه سيستم گوارشي و دستگاه ادراري كه نتيجه آن خون ادراري، اختلالات عصبي و آسيب شديد مغزي اشاره كرد. سرب درگياهان بيشتر ازطريق ريشه ها جذب مي شود تا از طريق شاخه ها واثر سمي سرب برفتوسنتز ورشد گياه درغلظت هاي بيش از100 الي 1000 ميلي گرم دركيلوگرم خاك است . نيكل از عناصر ضروري رشد گياه نمي‌باشد وهشت مرتبه سمي تر از روي درنظر گرفته شده است. آلودگي منابع خاك وگياهان مناطق اطراف محيط هاي صنعتي وبالا خص كارخانجات ذوب فلزبيشتر مربوط به فلزات سنگين است كه از طريق بخش هاي مختلف صنعت ذوب آهن به منابع خاك راه مي يابد. خروج اين عناصر به صورت گردوغبار يا به همراه پساب ،مهمترين راه ورود آنها به منابع خاك وآب است . از آنجا كه آبهاي سطحي منابع اصلي تامين كننده آب براي مصارف مختلف خانگي، شهري، كشاورزي و صنعتي را تشكيل مي دهند، بنابراين آلودگي اين منابع توسط انواع آلاينده ها از قبيل آب‌هاي اراضي كشاورزي، پساب‌هاي صنعتي، شهري و خانگي اثرات سوء و جبران ناپذيري بر منابع حياتي مزبور وارد مي كند و از طرفي سلامتي و بهداشت جوامع را به خطر مي اندازد، اگر چه تصفيه و سالم ساختن مجدد آن باعث صرف هزينه گزافي خواهد شد،ولي ناگزير به پرداخت آن مي باشيم. جاذب ها و روش هاي متعددي براي حذف اين فلزات سنگين وجود دارند كه تعدادي از اينها داراي راندمان جذب بالايي نيز مي باشند منتهي در اين جاذب ها بايد زمان تماس بسيار طولاني بين جاذب ومحلول رنگي ايجاد گردد ،حتي در بعضي مواقع يك هفته زمان بايد سپري شود،كه به ان راندمان بالا دست يابند كه اين مستلزم صرف زمان طولاني و انرژي براي اين جداسازي مي باشد.لذا كامپوزيت پلي پيرول بر پايه پلي ونيل الكل جهت حذف فلزات سرب و نيك مورد استفاده قرا گرفت. نتايج حاصل شده حاكي از اين است كه اين كامپوزيت به عنوان يك كانديداي مناسب براي حذف فلزات سنگين سرب و نيكل در كمترين زمان تماس ممكن شناخته شده است، زيرا بعد ازسپري شدن فقط 14 دقيقه به درصد بالايي از حذف براي نيكل و سرب به ترتيب 13/91 و 2/94 رسيده است.( تمامي اين داده ها ي ذكر شده در محيط اسيدي داراي 2= pH حاصل شده است).