در تصادفات و يا تروما هايي كه سبب قطع يكي از شريانهاي دست يا ديگر رگ هاي بدن ميشود . دو راه وجود دارد اولين راه اينه كه بيمار به اتاق عمل رفته و دو طرف رگ را كشيده و با نخ بخيه بزنند. بالاي 60 درصد از اين بيماران جراحي را پس زده و سبب بسته شدن مسير اصلي رگ ميشود . در اين حالت رگهاي فرعي به مرور قوي تر شده و كار رگ اصلي را انجام ميدهند. راه دوم كه در اورژانس اجرا مي شود بخيه دو طرف رگ و مسدود كردن ان مي باشد . در اين حالت نيز رگ اصلي از دو طرف مسدود شده و رگهاي فرعي قوي تر شده و وظيفه خونرساني را بر عهده مي گيرند. هنگاميكه رگ دست بريده مي شود رگ به دو طرف رها مي شود و به اصطلاح كوتاه مي شود . اين وسيله از دو قسمت فنري تشكيل شده كه به دو طرف رگهاي بريده شده متصل مي شود و فرو مي رود. شيارهاي تعبيه شده از لغزيدن استند و خارج شدن رگ جلوگيري به عمل مي آيد . استند تهيه شده داراي دو سر مشبك بوده كه در حالت عادي قطر كمي داشته و وارد رگ مي شود. استند حالت فنري داشته هنگامي كه استند به داخل رگ فرستاده شد توسط ميله هاي فولادي به دو طرف كشيده شده و استند باز ميشود. در اين حالت قطر استند افزايش پيدا كرده و در داخل رگ قفل مي شود . شيارهاي ايجاد شده در استند مانع خارج شدن و سر خوردن استند مي شوند. به همين ترتيب سر ديگر استند به داخل رگ روبرو وارد شده و توسط ميله هاي فولادي به دو طرف كشيده شده و از هم باز مي شوند و افزايش قطر مي دهند.

در راديولوژي و سي تي اسكن، ثابت نگه نداشتن هدف و بافتهاي سالم و عدم قطعيت ژئومتري بيمار از دلايل اصلي تشخيص مي باشد. چنانچه عضو مورد مطالعه حين تصويربرداري جابجا شود، كامپيوتر جاي اصلي پيكسل مربوطه را در فضا گم كرده و در نتيجه مقادير ثبتي اشعه در مقابل رديف و ستون غير واقعي قرار خواهد گرفت. آرتيفكت ناشي از حركت بيمار به صورت سايه شبح مانند محو شدگي يا خطوط ناواضح در تصاوير سي تي اسكن ديده مي شود . اين سيستم از سه رديف سنسور تشكيل گرديده كه درجهت مورد نظر عمود بر تابش ليزر قرار خواهد گرفت. پس از ست آپ مريض توسط تكنسين ، اين سنسورها در تقاطع خط ليزر قرار گرفت و دكمه ثبت موقعيت فشار داده مي شود. اين عمل بدون تنظيم و صرف زمان زياد صورت مي پذيرد كه به طور متوسط 5 ثانيه براي هر جهت زمان نياز دارد. پس از زدن كليد ثبت موقعيت ، مكان دقيق ليزر بر روي سنسور ثبت گرديد و اگر بيمار حركت ناخاسته اي داشته باشد سيستم مقدار و جهت آن را نشان خواهد داد كه اگر خارج از محدوده تعيين شده باشد دستگاه دستور قطع اسكن را مي دهد. با ساخت اين دستگاه بسته به نوع و مكان مورد اسكن ، با تشخيص پزشك معالج مي توان حداكثر مقدار دقيق حركت بيمار را مشخص نمود و حركات بيشتر از حد مجاز را تشخيص داده و اسكن را متوقف نمود. در بيماران تسكيني كه درد زيادي در ناحيه درمان دارند اين دستگاه مي تواند بسيار مفيد باشد. در اين دستگاه امكان اعمال رنج تغيرات قابل قبول بصورت پيش فرض و يا مجزا براي هر بيمار وجود دارد و تكنسين از حركات ناخاسته بيمار در حين تصوير برداري مطلع خواهد شد. كلمات كليدي : راديولوژي ، سنسور حركتي ، بيمار