خلاصه اختراع آلرژي واكنش سيستم ايمني بدن مي باشد زماني كه سيستم ايمني ماده اي بي ضرر را اشتباهاً به عنوان ماده اي زيان آور شناسايي و بر عليه آن وارد عمل مي شود. هنگامي كه يك فرد آلرژن در معرض يك ماده حساسيت زا قرار مي گيرد بدن فرد براي مبارزه با ماده فوق پادتن خاصي بنام IgE توليد مي كند. آلرژي واكنش حساسيتي شديد بين آنتي بادي IgE با آلرژن ها مي باشد كه بر روي ماست سل ها در بافت و بازوفيل ها در خون واقع شده اند در نتيجه ماست سل ها يا بازوفيل ها شديداً تحريك شده و منجر به ريليز مقادير فراواني از هيستامين مي گردند. آنتي هيستامين ها به دو كلا س دارويي نسل اول و نسل دوم تقسيم مي شوند. آنتي هيستامين هاي نسل اول، ملكول هاي ليپوفيل مي باشند كه به راحتي از سد خوني- مغزي عبور مي كنند از طرفي غير اختصاصي عمل كرده و آثار آنتي كولينرژيك قابل ملاحظه اي دارند. رايج ترين عوارض جانبي آن ها عبارتند از: خواب آلودگي، خشكي دهان، سرگيجه، وزوز گوش، تاري ديد، عدم تعادل، تهوع، استفراغ، اسهال و ....... آنتي هيستامين هاي نسل دوم، با تعديل آنتي هيستامين هاي نسل اول و به منظور كاهش اثرات جانبي آن ها طراحي شدند بدين ترتيب انتخاب پذيري بالاتري به گيرنده هاي H1 داشته و عوارض جانبي آن ها به طرز قابل ملاحظه اي كاهش يافته و سداسيون كمتري دارند و عوارض جانبي به سردرد، خشكي دهان و خشكي بيني محدود شده كه به طور معمول در طول درمان برطرف مي شوند.داروي هيدروكسي زين از دسته آنتي هيستامين هاي نسل اول محسوب مي گردد متابوليت آن در بدن در نتيجه اكسيداسيون بخش الكلي و تبديل آن به اسيد صورت مي گيرد. داروي ستيريزين يا همان متابوليت هيدروكسي زين، از دسته آنتي هيستاميني نسل دوم بر همين اساس طراحي و مورد استفاده قرار گرفت. اين آنتاگونيست H1 غير سداتيو بوده، شروع اثر سريعي داشته و نيمه عمر دفعي آن حدود 8 ساعت مي باشد و در درمان آلرژي كاربرد وسيعي دارد ضمن اينكه به دليل متابوليز سريع براي كودكان مناسب بوده و مصرف بالايي دارد. در كشور ايران، تا به حال داروي ستيريزين دي هيدرو كلرايد ساخته نشده و پودر وارداتي آن به صورت قرص و شربت تهيه شده و در اختيار بيماران قرار گرفته است. از آنجايي كه داروي ايمن فوق مصرف سرانه بالايي در كشور ما دارد بنابراين يافتن روشي مقرون به صرفه اقتصادي براي توليد آن در داخل يك هدف ايده آل محسوب مي گردد كه در اين اختراع اين مهم فراهم گرديده است.با توجه به اهميت اين موضوع كه امروزه به كار گيري حلال هاي آروماتيك در تهيه داروها با احتياط صورت مي گيرد و مصرف برخي از آن ها مانند بنزن ممنوع اعلام گرديده و كوتاه بودن مراحل واكنش و آسان بودن شرايط واكنش جهت دستيابي به محصول نهايي هدفي ايده آل محسوب مي گردد، لذا براي اولين بار در ايران داروي ستيريزين دي هيدرو كلرايد، طي واكنشي تك مرحله اي و با شرايط ساده از اكسيداسيون حدواسط هيدروكسي زين دي هيدروكلرايد سنتز گرديد.