از ابتداي شروع مطالعات در زمينه بيوفيلم تا سال‌هاي اخير، هر مطالعه‌اي كه در اين زمينه انجام شده است در مورد جنبه هاي منفي و مقابله با مضرات آن بوده است. در دهه اخير خصوصا چند سال گذشته، محققان چهره متفاوتي از بيوفيلم را معرفي كردند كه به تبع آن، فوايد و كاربردش مورد توجه واقع شده است و منجر به ايجاد يك چالش جذاب در صنعت غذا شده است. بيوفيلم، اجتماعي از سلول‌هاي ميكروارگانيسمي است كه به يك سطح متصل شده و توسط مواد پلي‌مري خارج سلولي پوشيده شده‌اند. اين مكانيسم نوعي استراتژي است كه ميكروارگانيسم‌ها از آن استفاده مي‌كنند تا بتوانند خود را از اثراث و نيروهاي زيان بار محيطي و بدن ميزبان حفظ كنند و شانس بقاي خود را افزايش دهند (Aoudia et al. 2016). وقتي باكتري در حالت پلانكتوني خود قرار دارد سعي دارد به حداكثر رشد ماكزيمم خود برسد ولي وقتي در مجموعه بيوفيلم قرار مي‌گيرد، رفتار آن كاملاً متفاوت است. در واقع باكتري‌ها در اين مجموعه رويكرد متفاوتي را پيش گرفته كه به altruism معروف است و به عبارتي باكتري از توقع خود مي‌كاهد و با گذشت و فداكاري، اجازه رشد را به ديگر باكتري‌ها نيز مي‌دهد. لذا اين پديده منجر به ويژگي‌هاي خاصي در بيوفيلم‌ مي‌شود كه مي‌توان به پايدار بودن نسبت به اصطكاك، پايداري مكانيكي زيست لايه‌ها، مقاومت به هدايت گرمايي، گنجايش جذب سطحي، ويژگي‌ پيوند با مولكول‌هاي آب، معماري ماتريكس و پيچيدگي ساختار پلي ساكاريدها و آنزيم‌هاي خارج سلولي اشاره داشت (Cheow, Kiew, and Hadinoto 2014) عليرغم عمر كوتاه تحقيقات بر روي بيوفيلم‌هاي پروبيوتيكي در دنيا، تا قبل از اين اختراع تمام پژوهش‌هاي اندكي كه در اين خصوص وجود دارد به توليد بيوفيلم در محيط كشت MRS پرداخته‌اند و هيچ اثر منتشر شده‌اي در زمينه توليد و استفاده بيوفيلم در محيط غذايي وجود ندارد. لذا براي اولين بار در دنيا در اختراع حاضر، از شير به عنوان ماده اوّليه و از باكتري‌هاي پروبيوتيكي خانواده اسيد لاكتيك از جمله L. plantarum ATCC14917 و L. Rhamnosus ATCC7469 استفاده شد.