ريزازديادي از جديدترين روش هاي تكثير گياهان مي باشد كه مزاياي بسيار زيادي دارد . از جمله اينكه : گياه حاصل عاري از ويروس و ساير عوامل بيماري زا بوده ، تكثير با داشتن قطعه كوچكي از گياه به تعداد بسياري زياد ممكن مي باشد و براي تكثير به فضاي كمي نياز داريم كه البته اين تكنيك بيشتر براي گياهان ارزشمند و گرانقيمت و يا گياهاني كه هيچ روش تكثيري براي آنها وجود ندارند و همچنين گياهان كمياب به كار مي رود. انجام ريزازديادي يك كار بسيار تخصصي ، دقيق و زمان بر و براي هر گياه كاملا منحصر بفرد مي باشد. پايه GF677 دو رگ بين هلو و بادام با نام علمي P . Persica * P . amygdalus مي باشد. اين پايه براي باغات تجاري بادام و يا هلو استفاده مي شود. در بين پايه هاي متفاوت هلو بادام، در اروپا بيشترين علاقه به پايه GF677 مي باشد. اين پايه از يك نهال به طور تصادفي در دهه 1940 در فرانسه به دست آمده است. پايه GF677 در خاكهاي آهكي فرانسه جايي كه هلو پرورش داده مي شد، شناسايي شده است. با تكامل روشهاي تكثير غير جنسي و رويشي مانند كشت بافت، اين پايه به صورت پايه غالب براي بادام و هلو در دنيا در آمده است. امكان پيوند بادام، هلو ، آلو و گوجه روي پايه هاي هيبريد بادام وجود دارد. در ايران براي پايه بيشتر از بذر نوعي بادام شيرين كه داراي پوست سفت، موسوم به بادام سنگي است استفاده ميشود. اين نوع بادام درختاني قوي و مقاوم به خشكي و سرما ايجاد ميكند. هنوز در ايران توليد انبوه اين پايه ها از طريق كشت بافت صورت نگرفته است و كليه پايه ها وارداتي هستند.