در اين اختراع، روشي جديد جهت ليچينگ سولفيد روي (ZnS) تحت شرايط اتمسفري در حضور آهن سه ظرفيتي معرفي شده است. با توجه به اينكه سولفيد روي در شرايط اتمسفري قابل حل نمي‌باشد، از اين رو جهت حل كردن آن از روش‌هاي ليچينگ تحت فشار يا تشويه سولفيد روي استفاده مي‌كنند. مشكل عمده اين دو روش قيمت بالاي تجهيزات و همچنين خطرناك بودن محيط كاري آن، بر آن شديم تا با روشي جديد مشكلات روش‌هاي قديمي را از بين ببريم. در اين روش خاك محتوي سولفيد روي به همراه سولفات آهن (FeSO4) وارد راكتور ويژه ليچينگ مي‌شود. با تنظيم pH در محدوده بين 2-5/1 و دماي محلول در °C 90 (دماي جوش محلول) و همچنين دمش اكسيژن (هوا) به داخل راكتور، مي توان روي (Zn) سولفيدي را وارد محلول كرد. جهت ليچينگ سولفيد روي نياز به يك اكسيد كننده نسبتا قوي داريم، كه در اين محيط، آهن (III) توانايي چنين عملياتي را به عهده دارد. سولفات آهن (II) با استفاده از دمش اكسيژن به سولفات آهن (III) تبديل مي‌شود. با توجه به دياگرام پايداري پوربه آهن، مشاهده مي‌شود كه آهن (III) در اين شرايط پايدار نمي‌باشد و تبديل به آهن (II) مي‌شود. با ادامه اين سيكل عامل اكسيد كننده در راكتور به طور دائم وجود خواهد داشت. آهن (III) با ايجاد يك پيل در كنار سولفيد روي باعث ايجاد يك جريان الكترون از روي (Zn) به آهن (III) مي‌شود. درنهايت روي با راندمان بالاي 90 % حل مي‌شود و آهن داخل محلول با روش‌هاي تكميلي بايد حذف گردد. همچنين جريان فاز جامد و فاز مايع در جهت خلاف هم هستند تا بتوانيم بالاترين راندمان ليچينگ را بدست آوريم. به منظور حذف آهن از فرآيند رسوب‌دهي آهن به روش جاروسيت استفاده مي‌شود، كه اين امر با افزودن سولفات آمونيوم انجام حاصل مي‌شود. واكنش‌هايي كه در حين اين فرآيند انجام مي‌شود به صورت است: ZnS + Fe2(SO4)3 = ZnSO4 + FeSO4 + S0 2 FeSO4 + H2SO4 + ½ O2 = Fe2(SO4)3 + H2O