يكي از مشكلات عمده افراد مبتلا به بيماري ديابت استفاده از شكل دارويي تزريقي انسولين مي باشد كه گاهي به دفعات در طول روز عمل تزريق انسولين مي بايست صورت گيرد كه با توجه به محدوديت مكاني و زماني و ساير مشكلات مانند ترس از سوزن استرس آثار محل تزريق كبودي آسيب بافتي و عفوني شدن محل تزريق در اثر تزريقات مكرر و ... محققين در سراسر دنيا به فكر استفاده از اشكال دارويي خوراكي و يا ساير اشكال دارويي غير تزريقي انسولين بوده اند. ولي با توجه به تغيير شكل و تاثيرپذيري انسولين در محيط اسيدي معده و محيط قليايي روده تلاشها موفقيت چشم گيري نداشته اند. آنچه در اين اختراع صورت گرفته است تهيه نانوپارتيكلهاي پليمري هوشمند smart or intelligent polymeric nanoparticle متصل به انسولين براي داروسازي خوراكي انسولين مي باشد كه ويژگيهاي اصلاح شده اي از نظر پايداري و جذب در شرايط بيولوژيك دارند. به اين منظور كوپليمرهاي پلي لاكتيد - پلي ان - ايزوپرپيل آكريل آ»يد (PLA-PNiPAAm) و پلي لاكتيد گليكوليد - پلي ان - ايزوپروپيل آكريلاميد (PLGA-PNiPAAm) براي اولين بار سنتز شده است. روشهاي تهيه نانو پارتيكلهاي حاوي انسولين از اين كوپليمرها مورد بررسي قرار گرفته است. خصوصيات in-vitro از جمله رفتار رهشي داروها از نانوپارتيكلهاي تهيه شده در شرايط بازسازي شده دستگاه گوارشي و مطالعات in-vivo بر روي rat از ديدگاه ميزان تاثير آنها بر روي كاهش گلوكز خون در حال انجام است. در حال حاضر تحقيقات گسترده اي بر روي تهيه نانو پارتيكلهاي هوشمند حساس به محركهاي محيطي از جمله دما و PH در حال اجرا است كه مي تواند روشهاي داروسازي تركيبات حساس را چه از ديدگاه تهيه فرمولاسيونهاي مناسب و چه از نظر افزايش بهره دهي درماني متحول نمايد.