اين اختراع به روشي براي سنتز گاما آلوميناي ميكروكروي مي¬پردازد كه در آن با استفاده از آلومينيم هيدروكسيد و آلومينيم كلريد به همراه مقادير جزيي گاما آلومينا به عنوان هسته اوليه دوغاب سنتز شده و پس از رساندن ذرات به اندازه كمتر از 15 ميكرون، دوغاب پايدار شده ( گاه توسط عوامل تغيير دهنده PH) در خشك كن پاششي به كمك نازل فشاري يا روتاري پاشش مي‌شود. حضور دانه اوليه تعيين كننده مرفولوژي و جهت دهنده ساختاري است. استفاده از مقادير جزيي از تركيبات آلي اعم از الكل، كتون، سورفكتنت يا تمپلت به افزايش سطح، اندازه حفره، تغيير در دانسيته و مقاومت مكانيكي كمك مي‌كند. اگر پايه براي واكنش‌هايي كه فلزات قليايي، قليايي خاكي يا خاك‌هاي نادر ارتقادهنده آنهاست سنتز مي‌شود و ويژگي بازي در آن مهم است و اسيدي بودن آن باعث فرايندهاي ناخواسته چون كك‌گرفتگي است كلريد يا نيترات اين فلزات به دوغاب افزوده مي‌شود كه نمك‌هاي فلزات قليايي‌خاكي و خاك‌هاي نادر اغلب باعث بهبود مقاومت مكانيكي، افزايش مقاومت در مقابل سينترينگ نيز مي‌شود

اين اختراع، مربوط به افزايش توليد پذيري پليمريزاسيون تعليقي پي وي سي با استفاده از دماي متغيرجهت كاهش زمان واكنش مي باشد.پليمريزاسيون تعليقي وينيل كلرايد بصورت تجاري در دماي ثابت انجام مي شود. و از آنجا كه فرايند پليمريزاسيون VCM يك واكنش خود شتابنده مي باشد، لذا در يك زمان مشخص بيشترين حرارت از راكتور واكنش گرفته مي شود. از اين رو، خنك كننده راكتور را بگونه ايي طراحي مي كنند تا اين پيك گرما زا را بتواند خنثي نمايد.خنك كننده راكتور تنها در اين نقطه بحراني از بيشينه ظرفيت خود كار مي كند و در مابقي زمانها قسمت عمده ظرفيت سرمايشي رآكتور در طول واكنش پليمريزاسيون بلا استفاده باقي مي ماند. با آغاز پليمريزاسيون در دماي بالاتر از فرايند معادل همدما و ترجيحاَ به اندازه ۵ تا ۷ درجه سانتيگراد و سپس كاهش تدريجي دماي پليمريزاسيون با زمان،تا نقطه پيك واكنش و بعد از آن افزايش دماي واكنش مي توان متوسط سرعت پليمريزاسيون نسبت به حالت همدما را افزايش داده و زمان بچ را كاهش داد. تغييرات دما در طول پليمريزاسيون ترجيحاَ بين تا بايد صورت بگيرد تا خواص مورد نظر مانند جرم مولكولي، توزيع اوزان مولكولي و اندازه ذرات نهايي معادل محصول همدماي معادل را نتيجه دهد، براي اين كار بهتر است دما از 0C60 شروع و به 0C47 ختم شود. چون دماي ابتدايي واكنش بالاست بنابراين سرعت هسته گذاري بالا بوده و دانسيته ذرات اوليه و در نتيجه تخلخل افزايش مي يابد كه البته با تغيير سرعت تغييرات دمايي مي توان اين تخلخل و دانسيته بالك را تنظيم نمود. زمان اين واكنش ۳۰٪ كمتر از زمان واكنش همدماي معادل است و با توجه به سرعت تغيير دما خواص نهايي و بخصوص خواص مورفولوژيكي تغيير مي كند.

پراكسي ‌استرها و يا پراكسي كربوكسيليك استرها دسته‌اي از پراكسيدهاي آلي هستند، كه گستره وسيعي از فعاليت را از خود نشان مي‌دهند. سنتز پراكسي استرها طي دو مرحله انجام مي‌شود. در اين اختراع كه هدف سنتز ترشيو بوتيل پراكسي نئودكانوات است به صورت پيوسته و ناپيوسته انجام گرديد. در روش ناپيوسته، سنتز در دو مرحله انجام مي‌شود. در مرحله اول، از واكنش هيدروپراكسيد با يك باز از قبيل سديم هيدروكسيد و يا پتاسيم هيدروكسيد، نمك هيدروپراكسيد تشكيل شده و در مرحله دوم از واكنش نمك حاصل با آسيل كلريد، پراكسيد مورد نظر سنتز شد. در روش پيوسته، كليه مواد اوليه با دبي‌هاي مشخص همزمان افزوده شده و محصول نهايي تشكيل مي‌گردد. در ادامه، اندازه‌گيري‌هاي لازم جهت تعيين خلوص و درصد اكسيژن فعال محصول توليد شده انجام شد. ميزان ناخالصيهاي موجود در محصول نيز كه مي‌بايست مشخص گردند بوسيله آناليز كروماتوگرافي گازي اندازه‌گيري شدند. نتايج حاصل از سنتز به روش پيوسته و ناپيوسته مطابق نتايج حاصل از نمونه تجاري بدست آمد به عبارت ديگر، مقادير خلوص و اكسيژن فعال پراكسيد سنتز شده مشابه نمونه تجاري و هدف به دست آمد.

اختراع حاضر به روش تهيه آسان و اقتصادي زئوليت سيليكاليت-1 مي¬پردازد كه به عنوان دانه در سنتز كاتاليست H-ZSM-5 فرآيند توليد پروپيلن از متانول (PVM) استفاده مي¬شود. اگرچه در بسياري از منابع علمي در سنتز زئوليت سيليكاليت-1 از ماده الگوساز تترا-پروپيل آمونيوم هيدروكسيد (TPAOH) و تترا-اتيل اورتوسيليكات (TEOS) به¬ترتيب به عنوان ماده الگوساز و پيش-سازنده منبع سيليس استفاده شده است، ولي از ديدگاه تجاري اين روش¬ها به دليل قيمت بالاي TPAOH و زمان طولاني سنتز، مقرون به صرفه نمي¬باشند. در اختراع حاضر يك روش آسان و اقتصادي براي سنتز زئوليت سيليكاليت-1 براساس مواد اوليه ارزان¬قيمت¬تر و شرايط فرآيندي مناسب¬تر ارائه مي¬شود. روش سنتز زئوليت Silicalite-1، هيدروترمال و در اتوكلاوهاي استاتيك و همزن¬دار مي¬باشد. در اين روش از تترا-پروپيل آمونيوم برميد (TPABr) و اسيد سيليسيك به ترتيب به¬عنوان ماده الگوساز و منبع سيليس استفاده مي¬شود. اين روش تهيه شامل اختلاط منابع سيليسيوم، سود و عامل ايجادكننده ساختار (تمپليت) در حضور آب دي¬يونيزه با نسبت¬هاي مناسب و سپس انجام عمليات كريستاليزاسيون در اتوكلاوهاي استاتيك و همزن¬دار است. در خاتمه با تكميل مراحل تهيه شامل خنك كردن، مي¬توان از دوغاب سنتزي به عنوان دانه در تهيه پودر فعال كاتاليست H-ZSM-5 فرآيند PVM استفاده كرد. دوغاب زئوليت سيليكاليت-1 سنتزي با داشتن ساختار بلوري MFI، بلورينگي نسبي بالا و اندازه ذرات مناسب (1 تا mµ 5) مي¬تواند در تهيه كاتاليست فرآيند PVM استفاده شود. همچنين روش سنتز اين زئوليت نيز به دليل اقتصادي بودن و زمان كوتاه (4 تا 20 ساعت) مي¬تواند به تجاري¬سازي محصول كمك نمايد. روش تهيه و مشخصات دوغاب سنتزي از تكرارپذيري قابل قبولي برخوردار مي¬باشد.

¬اختراع حاضر فرايند سنتز كمپلكس پيش ماده كاتاليست بهبود يافته نقره به منظور اكسيداسيون اتيلن به اتيلن اكسيد مي¬باشد. در اين اختراع ابتدا 11 تا 16 مول آب، 2.6 تا 3.6 مول اتيلن دي آمين يا مخلوط اتيلن دي آمين و 1و3-دي آمينوپروپان اضافه مي‌شود. محلول در تمام اين مدت سرد مي شود تا دما از 34 درجه سلسيوس تجاوز نكند. آنگاه 98/0 تا 2/1 مول اسيد اگزاليك به آرامي اضافه مي شود و همچنان سرد كردن ادامه مي يابد تا تمام اسيد نيز حل شود به اين محلول شفاف 1 مول اكسيد نقره قهوه اي رنگ افزوده مي شود تاكمپلكس كربوكسيلاتو بيس(دي آمين) نقره سنتز شود برخلاف روش تجاري و پتنتهاي موجود ساخت اين كمپلكس، ابتدا رسوب اگزالات نقره با استفاده از افزودن پتاسيم اگزالات به نيترات نقره يا اسيد اگزاليك به اكسيد نقره تهيه نشده است بنابراين هيچ كاتيون ناخواسته اي به كمپلكس وارد نمي شود كه براي حذف آن( پتاسيم و نيترات) يا تنظيم pH ناچار به فيلتراسيون و شستن تا كاهش هدايت الكتريكي به زير 50 ميكروزيمنس شود و پساب نيز توليد نمي شود. افزايش غلظت نقره در محلول تا 34% ممكن مي شود. سپس جهت سنتز كاتاليست با كاربري در سنتز اتيلن اكسيد استفاده مي شود. به اين منظور به محلول حاصل ارتقادهنده ها اضافه مي شوند. ترتيب تركيب مواد اوليه و نوع مواد اوليه باعث حذف مرحله رسوبگيري در طي تهيه كمپلكس است و به لحاظ اقتصادي و محيط زيست اهميت فراوان دارد. اين كمپلكس مي¬تواند به¬عنوان جوهر پرينتر و در تركيب با ارتقادهنده به عنوان سازنده محلول تلقيح كاتاليست نقره در واكنش توليد اتيلن اكسيد از اتيلن به‌كار رود. در تهيه كاتاليست مذكور پايه آلفا آلومينا با محلول قليايي و سپس آب شسته و خشك مي شود آنگاه تحت خلا و دما گاززدايي مي شود. سپس پايه آلفا آلومينا با خلوص حداقل 5/99% و سطح كمتر از m2/g 0.6 با محلول تلقيح شامل كمپلكس مورد ادعا و ارتقادهنده ها به روش تلقيح خشك آغشته مي‌شود و كاتاليست در جو نيتروژن و هوا يا حضور هواي مرطوب تكليس مي‌شود فرايند تكليس با افزايش سريع دما در زمان 20 دقيقه به 320 تا 400 درجه سلسيوس ماند براي 2 تا8 دقيقه و سپس كاهش دما در طي 15دقيقه به 65 درجه در حضور هوا، هوا با بخار فوق اشباع يا نيتروژن يا تركيبي از جو هاي مختلف به ترتيب انجام مي شود تا تركيبات فرار خارج شوند و كاتاليست قبل از واكنش در راكتور اصلي

اين اختراع به سنتز كاتاليست زيگلر ناتا براي پليمريزاسيون الفين ها با فرمول CH2=CHR كه در آن گروه R شامل هيدروژن يا راديكالهاي هيدروكربني با 1-12 كربن مي باشد، مربوط مي گردد. اين كاتاليست از يك تركيب تيتانيم كه داراي حداقل يك پيوند تيتانيم- هالوژن مي باشد، يك يا تركيبي از الكترون دهنده هاي داخلي و نيز تركيب هاليد منيزيم تشكيل شده است. تركيبي كه تاكنون به صورت گسترده به عنوان الكترون دهنده داخلي مناسب در اين دسته از كاتاليست ها استفاده مي شود از خانواده فتالات ها مي باشند اما نكته مهم اين است كه اولا فعاليت و گريدهاي قابل توليد با كاتاليست هاي مذكور داراي محدوديت مي باشد و ثانيا گزارشات متعددي مبني بر اثرات سوء تركيبات فتالاتي بر سلامت انسان منتشر شده است كه منجر به يك رويكرد جهاني جهت جايگزين نمودن فتالات ها با ساير تركيبات شده است. لذا با توجه به تاثير مهمي كه ساختار الكترون دهنده در عملكرد كاتاليست و خواص نهايي محصول بخصوص از لحاظ نظم فضايي، وزن مولكولي و توزيع وزن مولكولي دارد، در اين تحقيق تاثير استفاده از مخلوط الكترون دهنده هاي غير فتالات در ساخت كاتاليست زيگلر ناتا براي پليمريزاسيون پروپيلن مورد مطالعه قرار مي گيرد و تاثير جايگزين نمودن تركيبات فتالاتي با مخلوط تركيبات الكترون دهنده از خانواده 1و3- دي اترها و سوكسينات بررسي مي گردد.

ايناختراعفرايندسنتزكاتاليست ساپو-34 در حضور دانه عاملدار شده با آمين و الكلراشرحميدهد. برايتهيهساپو-34ابتداآببااسيد فسفريكمخلوطسپس به ترتيبشبه بوهميت، تمپلت و نهايت اسيد سيليسيليكاضافهميشودو به آن دانه عامل‌دار افزوده مي¬شود ژلپيرسازيشدهو نهايت ژل به راكتور هيدروترمال منتقل در دماي 150 تا220درجه سانتيگراد كريستاليزاسيون انجام مي شود بعد از طي زمان 20 تا 48 ساعت رسوبات جداسازي، شسته و خشك مي‌شوند حذف تمپلت و آمين و الكل در طي فرايند تكليس در دماي بالاي 550 درجه سانتيگراد انجام مي‌شود و تركيب حاصل براي تبديل متانول به الفينها در راكتور بستر ثابت استفاده مي شود گزينش پذيري بين 80 تا 90% و طول عمر كاتاليست بين 5 تا 11 ساعت است كه نشان مي¬دهد كاتاليست پايدار است و 90 درصد ذرات كاتاليست اندازه كمتر از 800 نانومتر دارند. دانه عامل‌دار از خانواده سيليكاژل، ساپو-34، ساپو-18 انتخاب شده است و براي عاملدار كردن از اتيلن گليكول و تري اتيل آمين استفاده شده است.

خلاصه اختراع: يكي از معضلات اساسي پيش روي صنايع مرتبط با گريدهاي پلي اتيلن سبك خطي (LLDPE) با شاخص جريان مذاب كم و گريدهايي با كاربري در فرايند پليمري توليد فيلم دمشي، فرايندپذيري اين مواد با روش هاي متداول فرايندي است. از جمله مشكلات فرايندپذيري LLDPE مي‌توان به موارد ذيل اشاره كرد: 1-. ايجاد پديده شكست مذاب از نوع پوست كوسه (shark skin)در نرخ توليد بسيار كم، 2- افزايش توان و آمپر مصرفي دستگاه فيلم دمشي نسبت به فرايند پلي اتيلن سبك LDPE 3- افزايش شديد فشار پشت داي نسبت به فرايند پلي اتيلن سبك LDPE 4- رخ دادن پديده Die build-up در اثر توليد ژل به منظور رفع مشكلات فوق، از افزودني كمك فرايند پليمري (Polymer Processin Aid) به عنوان بهبود دهنده شرايط فرايندي و اصلاح خواص رئولوژيكي از قبيل افزايش استحكام مذاب، حذف شكست مذاب، حذف پديده‌هاي نامطلوب سطحي نظير پديده پوست كوسه و پوست ماري، بهبود خواص سطحي،‌ بصري و نوري و كاهش ماتي و ماتي فيلم استفاده مي‌شود. هدف از اين اختراع، دستيابي به فرمولاسيون جديد بر پايه PEG به عنوان يك كمك فرايند پليمري غير فلوئوره است كه بوسيله اسيد معدني، شبكه اي مي‌شود. اين ساختار مي‌تواند خواص رئولوژيكي مطلوبي را در فيلمهاي LLDPE منجر شده و علاوه بر آن، از مشكلات فرايند پذيري مهمي از جمله فشار بالاي داي و شدت بالاي پديده شكست مذاب از نوع پوست كوسه نيز كاسته شود. در اين اختراع، به منظور بررسي عملكرد PPA تهيه شده، رفتار و ميزان حداكثركاهش فشار فرايند اكستروژن فيلم دمشي پلي اتيلن و همين طور ميزان حداكثر كاهش آمپر مصرفي و انرژي اين فرايند، مبناي عملكرد كمك فرايند پليمري قرار گرفته و همچنين اثر اين كمك فرايند پليمري بر پديده هاي شكست مذاب در فيلم مورد بررسي قرار گرفته است. در انتها، افزايش ظرفيت فرايند اكستروژن فيلم دمشي و همچنين خواص مكانيكي فيلم هاي توليد شده با كمك فرايند نيز بررسي شده است. ميزان افت فشار (روانكاري) حاصل از بكار بردن اين كمك فرايند پليمري، در محدوده 24-12%، ميزان افت آمپر 12-4% و ميزان افزايش ظرفيت توليد 20-7% بدست آمد. همچنين در آناليزهاي خواص مكانيكي حاصل از افزايش اين كمك فرايند پليمري مشاهده شد كه حضور اين افزودني منجر به عدم تغيير ساختار بلوري پليمر شده كه اين موضوع باعث مي‌شود خواص كششي و مقاومت در برابر رشد پارگي فيلم

اين اختراع به سيستم پليمريزاسيون الفين ها توسط كاتاليست زيگلر ناتا مربوط مي گردد. كاتاليست هاي زيگلر ناتا عموما از يك تركيب تيتانيم كه داراي حداقل يك پيوند تيتانيم- هالوژن مي باشد، يك يا تركيبي از الكترون دهنده هاي داخلي و نيز تركيب هاليد منيزيم تشكيل شده است كه در حضور الكترون دهنده خارجي و كوكاتاليست براي پليمريزاسيون الفين ها به كار مي روند. در حال حاضر استراتژي تحقيقاتي شركتهاي بزرگ توليد كننده كاتاليستهاي زيگلرناتا به سمت طراحي الكترون دهنده هاي جديد پيش مي‌رود تا در درجه اول مشكلات زيست محيطي را حذف نمايد و علاوه بر آن امكان دستيابي به كاتاليست هايي با فعاليت بالاتر و نيز توليد محدوده گسترده تري از گريدهاي پلي پروپيلن با كيفيت مناسب تر محصول را نيز فراهم آورد. با توجه به الزامات مربوط به فضاويژگي كه در كاتاليست هاي پلي پروپيلن مطرح مي باشد علاوه بر اجزاي اصلي تشكيل دهنده كاتاليست، حضور الكترون دهنده خارجي و نحوه برهم كنش آن با كاتاليست نيز از اهميت ويژه اي برخوردار مي باشد كه انتظار مي رود اين مورد در كاتاليست هاي نسل هاي جديد پلي پروپيلن با توجه به مكانيسم عملكرد متفاوت آنها شاخص تر باشد. در اين تحقيق كاتاليست هاي زيگلرناتا با طيف نسبتا" متنوعي از ساختارهاي الكترون دهنده هاي داخلي سنتز شده و عملكرد آنها در حضور الكترون دهنده هاي خارجي با ساختار دي اتري و سوكسيناتي مورد مطالعه قرار گرفته و با ساختارهاي متداول آلكوكسي سيلان مورد مقايسه قرار مي گيرد.

اختراع حاضر به روش تهيه كاتاليست H-ZSM-5 تقويت¬شده با بور به روش دانه¬نشاني-هيدروترمال با استفاده از دوغاب زئوليت سيليكاليت-1 كه در نقش دانه عمل مي¬كند، مي¬پردازد كه به¬عنوان كاتاليست براي فرآيند توليد پروپيلن از متانول (PVM) استفاده مي¬شود. سنتز زئوليت H-[B]-ZSM-5 به روش هيدروترمال مرسوم در سال¬هاي گذشته با استفاده از تتراپروپيل آمونيوم برميد (TPABr) در نقش الگوساز ساختاري انجام شده است، ولي از ديدگاه تجاري و صنعتي به¬دليل مصرف بالاي الگوساز، دماي بالا و زمان طولاني براي سنتز و مشكلات زيست¬محيطي مرتبط با عمليات توليد به سبب نيازمندي واحد توليد به سيستم تصفيه پساب چندمنظوره براي جداسازي و تصفيه فاضلاب¬هاي آلي، آبي و معدني، ضروري است با به كارگيري راهكارهاي فني و اصلاحات ابداعي در روش سنتز، علاوه بر ارتقاء عملكرد زئوليت از نقطه¬نظر پايداري و گزينش¬پذيري پروپيلن، اقتصاد روش توليد نيز بهبود يابد.يكي از راهكارهاي پيشنهادي براي كاهش برخي از معايب و كاستي¬هاي روش مرسوم سنتز زئوليت H-[B]-ZSM-5، استفاده از دانه سيليكاليت-1 در سنتز اين زئوليت مي¬باشد، كه اولاً با كاستن از ميزان مصرف الگوساز TPABr و كاهش دما و زمان لازم براي عمليات كريستاليزاسيون سل اوليه، برخي از عمليات واحدهاي توليد زئوليت رابهبود يافته، و ثانياً با كاهش اندازه كريستال/ذرات باعث افزايش عملكرد كاتاليست مي¬شود. در اختراع حاضر روش اصلاحي سنتز زئوليت H-ZSM-5 تقويت¬شده با بور براساس دانه سيليكاليت-1، ارائه مي¬شود. روش سنتز زئوليت H-[B]-ZSM-5 همان روش هيدروترمال و در راكتورهاي همزن¬دار، ولي در حضور زئوليت Silicalite-1مي¬باشد. در روش سنتز زئوليت H-[B]-ZSM-5، ابتدا آماده¬سازي دوغاب (سوسپانسيون) زئوليت سيليكاليت-1 در طي دو مرحله الف) آسياب نمودن در دستگاه آسياب گلوله¬اي و فرآوري با عمليات شستشو با قليا انجام مي¬شود. سپس تهيه سل اوليه زئوليت كه شاملاختلاطمنابعسيليسيوم،آلومينيوم، بور، الگوساز TPABr، سودودانه سيليكاليت-1 آماده¬سازي شده درحضورآبدي¬يونيزهبانسبت¬هايمناسبوسپسانجامعملياتكريستاليزاسيوندر راكتورهاي همزن¬داراست. درخاتمهباتكميلمراحلتهيهشاملفيلتراسيون و شستشو، خشك كردن و كلسيناسيون اوليه، تبادل يوني و خشك كردن و كلسيناسيون ثانويه، مي¬توان از پودر سنتزي به¬عنوان كاتاليست در فرآيند PVMاستفاده كرد.عملكرد كاتاليست H