- خلاصه‌اي از توصيف اختراع؛ اين اختراع دودمان سلولي اپيتليوم پيگمانته شبكيه انسان را با عمري نامحدود ارائه مي كند كه ميتواند در شبكيه پيوند شود و به همراه خود يك ماده(ژن درماني) را به چشم و سيستم عصبي مركزي حمل كند. اين دودمان به عنون مدل براي مطالعه حدفاصل خوني و سيستم عصبي مركزي و تاثير داروها بكار مي رود. سلولهاي RPE محدوديتهاي عمده اي در كشت پيدا مي كنند. پيگمانتاسيون خود را از دست مي دهند و عملكردشان تغيير يافته و بيان ژنها و مورفولوژيشان با افزايش شماره پاساژها تغيير ميكنند. آنها به ندرت بيش از 8 تا 11 پاساژ باقي مي مانند و دچار پيري ميشوند و نمي توانند تكثير كنند. به همين دلايل و به دليل فقدان دهنده كافي براي كره چشم سلولهاي ناميرا و دودماني منابع مناسب براي سلولهاي RPE براي مطالعات طولاني مدت و تحقيقات هستند. برخي از دودمانهاي سلولي در طي پاساژهاي مداوم و پشت سر هم سلولهاي پرايمري بوجود مي آيند مانند دودمان سلولي RPE در رت BPEI-1 و دودمان سلولي انساني ARPE-19. ساير سلولهاي دودماني را با دستكاريهاي ژنتيكي و انتقال انكوژن يا پروتئينهاي ويروسي بوجود آورده اند مانندRPE-J از رت كه بوسيله ويروس SV40 سلولهاي RPE را ناميرا ساختند.

دراين اختراع پس از ساخت ذرات مغناطيسي در اندازه مناسب توسط بسپارش و يا واكنش هاي شيميايي مخصوص دارنده گروه هاي شيميايي فعال شدند و سپس مولكول هاي كاوه probe ليگند و يا شكارچي scavenger كه قادرند به طور اختصاصي قسمتي خاص ار مولكول هاي مشخص و از پيش تعريف شده اي را از ميان انواع بيشمار مولكول مشابه ديگر تشخيص و به خود بپيوندند به اين گروه ها متصل گرديدند. اين نوع ذرات در جداسازي تخليص و تشخيص انواع عوامل و مولكول هاي شيميايي و بيولوژيك خاص (مانند عامل رونويسي transcription factor ژن آلدوز ردوكتاز پروتئين متصل شونده به ويتامين E تشخيص اوليه هپاتيت B و سل در كم ترين مقدار يا مراحل آغازين بروز خطر مورد استفاده و نتايجي موفقيت آميز به همراه داشت.