اغلب كاتتر هاي وريد محيطي كه در بازار موجود هستند، از جنس تفلون مي‌باشند، به كار بردن اين ماده در ساخت تجهيزات پزشكي با به روي كار آمدن پليمر‌هاي جديدتر مانند سيليكون، پلي اورتان و تركيبات آن‌ها رو به كاهش است. در اين اختراع نيز به مزاياي كاربرد همزمان پليمر هاي سيليكون - پلي اورتان و نانو ذرات اكسيد روي در ساخت مجراي اصلي آنژيوكت توجه شده است. به علت واكنش پذيري كم اين مواد با مايعات بدن و به دنبال آن كاهش ميل انعقادپذيري در مجراي كاتتر احتمال انسداد لوله، تجمع عفونت و بروز فلبيت به شدت كاهش يافته و نياز به تعويض مكرر مكان تزريق، تحميل درد و رنج براي بيمار و صرف هزينه‌هاي گزاف جهت استفاده از تعداد بالاي اين كاتتر‌ها را مي‌كاهد. يكي ديگر از برتري هاي اين ايده در مقايسه با نمونه هاي موجود مجهز بودن آن به نوار فيكس همراه، شفاف از جنس پلي اورتان مي‌باشد، كه داراي سه قسمت است؛ يك سمت انتهايي آن داراي چسبندگي است، كه با قرارگيري بر روي قسمت ديگر، سطح تماس چسب را با بدن به حداقل مي‌رساند و قسمت مياني آن نيز آغشته به پماد آلوئه‌ورا است، كه طبق مطالعات صورت گرفته احتمال بروز فلبيت را در مقايسه با تركيبات مشابه بيشتر كاهش مي‌دهد.