‏خلاصه ‏متدولوژي نوين ارائه شده در طراحي وساخت استم هاي سفارشي مفصل ران، منكلات موجود در طراحي هاي گذشته ( كه در بخش شرح و توصيف اختراع مفصلا بدان پرداخته مي شود) را حل كرده و قابليت كارايي استم (به جاي استفاده از پروتز با پارامتر هاي هندسي ثابت كه به بيمار تحميل مي كردد) را افزايش مي دهد. ‏همانطور كه در شكل ١ ‏نيز ديده مي شود، متدولوژي پيشنهاد شده داراي چندين مرحله در طراحي مي باشد كه از دو قسمت اصلي يعني طراحي بر اساس قسمت hltra-medullar ‏و تركيب با صفحه مشترك، تشكيل شده است كه هر كدام بخشي از طراحي استم را بر عهده دارند. در معيار طراحي بر اساس lntra-medullar ‏, قسمت پايه يا همان Stem ‏فمورال بر اساس ويژگي حداكثر پرشوندگي و انطباق طراحي مي گردد و در معيار طراحي به كمك سطح مشترك، نيزجهت حفظ مشخصات بيومكانيكي سر استخوان فمور گردن و بكارگيري آسان از سر هاي مدولار(شكل ٢ ‏) (همراه با استفاده از استابولوم و فمورال هد شكل ٣ ‏) به صلاحديد پزشك اين قسمت طراحي مي شود. نهايتا قطعات مزبور با مونتاژ در بدن بيمار نيازمند مورد استفاده قرار مي گيرد(شكل ۴ ‏).

متدولوژي نوين ارائه شده در طراحي و ساخت پروتزهاي سفارشي مفصل ران ، مشكلات موجود در طراحي هاي گذشته (كه دربخش شرح و توصيف اختراع مفصلا بدان پرداخته مي شود) را حل كرده و قابليت كارايي پروتز را افزايش مي دهد. همانطور كه در شكل فوق نيز ديده مي شود متدولوژي پيشنهاد شده داراي چندين مرحله در طراحي مي باشد كه از دو قسمت اصلي يعني طراحي براساس قسمت Intra -medullar و Extra medullar تشكيل شده است كه هر كدام بخشي از طراحي پروتز را بر عهده دارند كه بعد از تركيب به كمك سطح مشترك تعيين شده در طول فرايند طراحي پروتز كامل مي گردد. در معيار طراحي براساس Intra - medullar قسمت پايه يا همان Stem پروتز براساس ويژگي حداكثر پرشوندگي و انطباق طراحي مي گردد و در معيار طراحي براساس Extra-medullar نيز جهت حفظ مشخصات بيومكانيكي سر استخوان فمور ، گردن پروتز يا همان Neck طراحي مي شود.

ايمپلنت دنداني عبارت است از يك وسيله پروتزي از جنس يك ماده آلوپلاستيك كه در داخل انساج دهان در زير مخاط يا زير موكوپريوست و يا در داخل استخوان قرار گرفته تا براي يك پروتز متحرك يا ثابت ايجاد گير و ساپورت كند. ترميم هاي ايمپلنت هاي دنداني بطور كلي از چهار بخش ايمپلنت ، اباتمنت ، متال فريمورك و كرون تشكيل شده اند كه نيازبه چسب كاري در مرحله نهايي اتصال كرون به متال فريمورك مي باشد. در طرح جديدي كه ارائه شده ايمپلنت از دو بخش ايمپلنت بصورت يكپارچه و كرون تشكيل شده است كه در مرحله نهايي كرون با يك رينگ در ايمپلنت جا زده مي شود. از مزاياي اين طرح مي توان به كاهش زمان و دقت كار گذاشتن ايمپلنت اشاره كرد. به منظور بررسي دقت و تاييد اين طرح به تحليل اين نوع ويژه ايمپلنت دنداني جديد تحت بارهاي استاتيكي، ديناميكي و خستگي به روش اجزاء محدود پرداخته شده است. روش اجزا محدود به محققين اين امكان را مي دهد كه بتوانند توزيع تنش در منطقه تماس بين ايمپلنت با استخوان بيروني و اطراف سر ايمپلنت را پيش بيني و تحليل كنند. تحليل اجزاي محدود بطور گسترده اي در برآورد كمي تنش ها در ايمپلنت و اطراف استخوان بكار گرفته شده است رفتار استاتيكي ، ديناميكي و خستگي اين نوع ويژه ايمپلنت دنداني جديد مطرح شده، مورد مطالعه و بررسي قرار گرفت. در شرايط بارگذاري اعمال شده، ماكزيمم مقادير تنش در ايمپلنت ، رينگ، كرون و استخوان هاي متراكم و اسفنجي كمتر از تنش تسليم مي باشند. در نتيجه اين ايمپلنت تحت بارهاي استاتيكي و ديناميكي اعمال شده با دواممي باشد. همه تحليل هاي خستگي بر اساس شرايط عمر بي نهايت Cycles 10'N انجام شده اند. ايمپلنت از نظر خستگي در بارگذاري استاتيكي و ديناميكي مطمئن مي باشد. و در ادامه به نحوه ساخت اين نوع ويژه ايمپلنت دنداني به كمك فناوري نمونه سازي سريع پرداخته مي شود.