در تحقيق حاضر پودرهاي كامپوزيتي W-Ni-P,W/Ni و W-Ni-Cu-P از پودر تنگستن اوليه با اندازه ميانگين ذرات 8Mm تهيه گرديد. به منظور تهيه پودر كامپوزيتي از روش آبكاري الكترولس و ايجاد پوشش بر روي ذرات تنگستن استفاده گرديد. جهت بهينه سازي شرايط توليد اين نوع پودر، اثر پارامترهاي مختلف شامل PH دماي حمام، زمان آبكاري و پايدار كننده مورد بررسي قرار گرفته و شرايط بهينه براي دستيابي به پودرهاييي با يكنواختي مناسب تعيين گرديد. سپس پودرهاي كامپوزيتي حاصله توسط ميكروسكوپ الكتروني روبشي (SEM) و آناليز EDS مورد مطالعه قرار گرفتند. بررسي ها نشان داد كه پوشش هاي اعمالي به طور يكنواخت و همگن و به صورت ذره اي بر سطح ذرات تنگستن پراكنده شده و مقدار پوشش و نرخ رسوب با افزايش دما، زمان و مقدار PH افزايش مي يابد. همچنين مشخص گرديد روش آبكاري الكترولس يكي از روش هاي موثر در آماده سازي پودرهاي كامپوزيتي W-Ni- , W-Ni وW-Ni-Cu-P مي باشد بطوريكه امكان توليد پودرهاي كامپوزيتي با تركيبات متنوع با تنظيم شرايط عمليات وجود دارد. پودرهاي كامپوزيتي تهيه شده با اين روش يكنواختي مناسبي داشته و امكان ايجاد كامپوزيت ها و آلياژهاي همگن را فراهم نموده و با توجه به اين ويژگي، طيف وسيعي از كاربردها را مي توان در نظر گرفت.

پوشش الكترولس نيكل عموما به منظور بهبود مقاومت سايشي و خوردگي فولادها، بر سطح آنها اعمال مي شود. در اين شرايط گرچه افزايش ضخامت پوشش باعث افزايش ضخامت پوشش باعث افزايش مقاومت سايشي و خوردگي مي گردد ليكن مقاومت خستگي فولاد را كاهش مي دهد. از طرفي، اگر ضخامت پوشش كم باشد، از مقاومت سايشي كافي برخوردار نخواهد بود. بنابراين چنانچه بتوان ضخامت نازكي از اين پوشش را بر سطح فولاد ايجاد كرده و به طريقي آن را تقويت نمود، علاوه بر آنكه از مقاومت سايشي قابل قبولي برخوردار خواهد شد، تاثير منفي نيز بر مقاومت خستگي فولاد نخواهد داشت. براي اين منظور مي توان از فرايند ترموشيميائي (نظير نيتراسيون) كه نوعي عمليات حرارتي در اتمسفر فعال (نيتروژن) مي باشد، به عنوان عمليات تكميلي (post Treatment) پوشش الكترولس استفاده كرد. اين در حالي است كه بطور معمول از فرايند عمليات حرارتي در اتمسفر خنثي (نظير آرگون) براي تقويت رفتار سايشي پوشش هاي مورد بحث استفاده مي شود. مزيت بكارگيري فرايند ترموشيميائي (نيتراسيون) بجاي عمليات حرارتي مرسوم، آن است كه گاز تركيبي حاضر در اتمسفر عمليات (گاز آمونياك)، تجزيه شده و گاز اتمي حاصل از آن (نيتروژن) در سطح پوشش نفوذ مي كند. اين گاز با توجه به ضخامت بسيار كم پوشش ، قادر به نفوذ در فولاد بوده و بنابراين سختي فولاد را در مناطق زير پوشش تا حدي افزايش مي دهد. در اين حالت به دليل ضخامت كم پوشش الكترولس، مقاومت خستگي فولاد نيز تضعيف نخواهد شد. اگر اين فرايند به نحو صحيح انجام شود، مقاومت سايشي و خستگي يك فولاد حاوي پوشش نازك الكترولس نيكل به مراتب پيش از يك فولاد حاوي پوشش ضخيم خواهد بود. در نوآوري حاضر، ابتدا بر روي نمونه هائي از فولاد كم آلياژ ، پوشش هائي از الكترولس نيكل به ضخامت هاي 2 و 24 ميكرون ايجاد شده و سپس اين نمونه ها تحت فرايندهاي عمليات حرارتي مرسوم ( 1 ساعت در دماي 400c در اتمسفر آرگون و نيتراسيون گازي 72 ساعت در دماي 520c در اتمسفر H2NH3 واقع شده اند. نتايج نشان داده كه مقاومت سايشي نمونه هاي فولاد حاوي پوشش نازك (2 ميكرون) كه تحت عمليات نيتراسيون قرار گرفته، نه تنها از نمونه هائي كه (با همين پوشش) تحت عمليات حرارتي متداول واقع شده، بهتر است، بلكه نسبت به نمونه هائي كه حاوي پوشش ضخيم (24 ميكرون) مي باشند نيز رفتار بمراتب بهتري ارائه مي دهند.

در تحقيق حاضر با استفاده از نتايج آزمايشگاهي، يك مدل رياضي براي محاسبه تافنس شكست پوشش هاي نيكل - فسفر بر حسب ضخامت آنها ارائه شده است. براي اين منظور ابتدا پوشش هائي از نيكل- فسفر با ضخامت مختلف بر سطح زير لايه فولادي اعمال شده و سپس تحت عمليات حرارتي در اتمسفر خنثي به مدت 1 ساعت در دماي 400C قرار گرفتند. از طريق روش فرو رونده ويكرز Vickers Indentation Method) تافنس شكست پوشش ها 3MPa.m1/2 تعيين گرديد. همچنين مشخص شد كه پوشش هاي ضخيم در مقايسه با پوشش هاي نازك، از تافنس شكست كمتري برخوردار مي باشند. مدل هاي تافنس شكست به صورت توابع مختلفي از ضخامت شامل (f(t,t2),f(t2),f(t استخراج و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. بررسي تغييرات تافنس شكست بر حسب ضخامت پوشش نشان داد كه بين نتايج حاصل از مدل( Kc=f(t,t2 و نتايج آزمايشگاهي، سازگاري كاملا منطقي وجود دارد.