مواد پليمري از پر مصرف ترين مواد زندگي امروز بشر است. افزايش كاربرد پليمرها خواص متفاوتي را از آن ها طلب مي كند از دو طريق مي توان به اين خواص رسيد 1- ساخت پليمرهاي جديد 2- اصلاح پليمرهاي موجود ساخت پليمرهاي جديد با خواص مطلوب بسيار مشكل است اما پليمرهاي موجود را مي توان با روش هاي متفاوتي نظير آلياژسازي شبكه كردن و پيوند زني اصلاح كرد. از آن جا كه سطح بيومتريال عامل اصلي زيست سازگاري است و بر هم كنش سيستم ايمني بدن با سطح صورت مي گيرد لذا تعيين خواص سطحي همواره جزو اساسي ترين عوامل طراحي بيومتريال در نظر گرفته مي شود. پلي دي متيل سيلكسان PDMS به دليل خواص زيست سازگاري و مكانيكي مناسبي كه دارد از پر كاربردترين بيوموادها محسوب مي شود، اما آبگريزي اين مواد كاربردهاي پزشكي آن ها را محدود و به دليل كاربرد آن ها به عنوان ماده زيست سازگار در درازمدت ايجاد اشكالاتي مي كند. از طرف ديگر هيدروژل ها نيز دسته اي از مواد هستند كه ضمن آب دوست بودن زيست سازگاري بسيار خوبي از خود نشان مي دهند. ضعف هيدروژل ها شكل دهي مشكل و خواص مكانيكي بسيار ضعيف آن ها پس از جذب آب است. از اين رو در اين پژوهش براي بهبود خواص سطحي الاستومر PDMS به ويژه آبدوستي و زيست سازگاري از مونومتر آبدوست N - ايزوپيل آكريل آميد با غلظت هاي متفاوت به منظور پيوند زدن به سطح و از پلاسما تخليه تابش با فركانس راديويي RFGD آرگون به عنوان منبع برانگيختگي استفاده شد. زيرا پلاسما بدون تاثيرگذاري در توده ماده خواص سطحي را تغيير مي دهد. اثر متغيرهاي گوناگون از جمله نوع پلاسما زمان اصلاح سطح با پلاسما غلظت محلول آبي N - ايزوپيل آكريل آميد بر روي ميزان پيوند سطح بررسي شد. ميزان تغييرات آبدوستي نمونه هاي اصلاح شده از راه اندازي زاويه تماس قطره آب با سطح نمونه ها مورد مطالعه قرار گرفت كه نشان داد آبدوستي نسبت به نمونه هاي شاهد تا حدي افزايش يافته است. تغييرات شيميايي سطح اصلاح شده به كمك روش بازتابندگي كلي تضعيف شده ATR-FTIR بررسي شد كه نتايج آ« بيانگر حضور لايه پيوندي روي سطح است. در ادامه مورفولوژي و توپولوژي سطح نمونه ها به وسيله ميكروسكوپ الكتروني روبشي و نيروي اتمي مورد مطالعه قرار گرفت در اين تصاوير مي توان لايه پيوند شده روي سطح فيلم را مشاهده نمود.

ادعاي مخترعين موضوع اين ادعانامه ساخت يك داربست پليمري زيست تخريب پذير به روش جدايش فازي جامد - مايع مي باشد. در اين روش پليمر در يك حلال آلي حل شده و سپس به روش غير همدما منجمد مي گردد. سپس كريستال هاي حلال توسطط عمليات فريز داراي از پليمر جدا شده و آنچه باقي مي ماند ساختار متخلخل پليمري است (دمايي كه محلول در آن دما سرد مي گردد زير دماي كريستاليزاسيون حلال است با كمك اين داربست مي توان جهت كشت (كه از مهمترين عوامل جهت ارتباط سلولهاي عصبي با يكديگر ) سلول عصبي را تعيين نمود.

از آنجا كه تزريق مايعات سرد به سيستم وريدي بيمار ممكن است موجب شوك، لرز يا افت فشارخون فرد شود، امروزه از سيستم هاي گرمكن خون استفاده مي شود. در اين طراحي، از يك فن در فضاي بسته براي گرم كردن خون استفاده مي شود و هواي گرم شده با المنت حرارتي به سمت بسته فرستاده مي شود. در ادامه پايه اي فلزي با يك شيار روي آن تعبيه شده است كه شيلنگ ست روي آن قرار مي گيرد. اين پايه آلومينيومي داراي گرم كننده اي جدا از سيستم حرارتي كيسه خون در جعبه است كه خون درون شيلنگ را گرم مي كند. شيار روي اين پايه به گونه اي است كه با انواع ست هاي سرم قابل استفاده باشد. در انتهاي مسير در نزديكترين نقطه به بيمار از طريق يك حسگر نوري مادون قرمز دماي خون درون ست (و نه دماي شيلنگ) خوانده مي شود. به اين ترتيب با خواندن دماي خون تزريقي در نزديكترين نقطه به بيمار كنترل بيشتري بر روي دماي مايع وارد شده به بدن بيمار داريم.

در اين اختراع، هيدروژلهاي پلي (وينيل الكل) (PVA)، كه با چرخه هاي متوالي انجماد در 20C- و ذوب در 25C+ تهيه شده اند، به عنوان رابط اولتراسوند جامد براي استفاده در كارهاي تشخيصي و درماني در پزشكي پيشنهاد شده اند. از اين ژلهاي جامد مي توان در مواردي كه ژلهاي رابط مايع مرسوم قابل استفاده نيستند استفاده نمود. با بهينه سازي فرمولاسيون هيدروژلهاي توليدي، ژلهاي اولتراسوند جامدي با ميزان آب و چگالي نزديك به ميزان آب و چگالي بافتهاي عمومي بدن، ميزان تضعيف (جذب صوت) پايين، و خواص مكانيكي مناسب توليد گرديد.