هدف از اين تحقيق بررسي اصول عملكرد و امكان گسترش كاربرد بادگير براي تهويه و سرمايش ساختمانها است. بادگير از جمله روش هاي سنتي تهويه است كه در مناطق خشك كشور از جمله يزد و كاشان و كرمان و سمنان و تهران و حتي برخي مناطق ساحل شمالي و جنوبي خليج فارس بكار رفته است. با وجود آنكه بررسي هايي از سالها پيش در اين زمينه صورت گرفته است ولي عملا تاكنون هيچگونه پيشرفتي در زمينه استفاده واقعي از اين روش در ساختماهاي جديد وجود ندارد. اين در حالي است كه در كشورهاي اروپايي اين ايده تحت عنوان PDEC يا Passive Downdraught Evaporative Cooling بسيار مورد توجه قرار گرفته و در حال گسترش استفاده واقعي از آن مي باشند. طراحي بادگير با استفاده از دودكش خورشيدي و نرم افزار Fluent همراه با تحليل عددي و عملكذد سرمايشي بادگير با معرفي شرايط مرزي و معادلات حاكم براي جريان مغشوش در حالتي كه انتقال حرارت جابجايي آزاد و تشعشع وجود دارد مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج در قالب رسم نمودارهاي سرعت و دما در جابجايي آزاد و تشعشع وجود دارد مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج در قالب رسم نمودارهاي سرعت و دما در خروجي بادگير و دودكش و تغييرات دبي عبوري با استفاده از اين نرم افزار مي توان پارامترهاي موثر در عملكرد دودكش هاي خورشيدي را شناخت و در طراحي بادگير استفاده كرد.