استفاده از فيبر نوري به عنوان حس¬گر به سبب سبك بودن و انعطاف پذير بودن، مصونيت در برابر تداخل¬هاي الكتريكي و مغناطيسي، قابليت كنترل از راه دور، قابليت مولتي پلكس و شبكه شدن و انتقال بلادرنگ و برخط داده¬ها مدتها است كه در صنايع مختلف مورد توجه واقع شده است؛ نياز به يك حس¬گر براي كنترل عملكرد ترانسفورماتورهاي قدرت كه از عناصر اصلي و گران ‌قيمت و حساس شبكه هاي انتقال برق هستند و داراي محيط با دسترسي دشوار مي¬باشند به حس¬گرهاي فيبر نوري امكان ورود به اين سيستم ها را مي¬دهد. عيوب مكانيكي از جمله جابجايي محوري ترانس مي¬تواند نشانه بروز ايراد در ترانس باشد و بايد با تشخيص به هنگام امكان خارج شدن آن را از مدار فراهم نمود از ميان روش¬هاي نوري موجود براي اندازه¬گيري به كمك فيبر نوري ، روش تداخلي ماخ-زندر يك روش بسيار دقيق به شمار مي¬رود كه در صورت كاستن خطاهاي عملكرد آن، با ايزوله كردن و استفاده از روش¬هاي دمدولاسيون، قابليت تشخيص بلادرنگ آن بسيار بالاست. در اين روش پرتوهاي گذرنده از دو بازوي فيبري همسان كه يكي به عنوان حس¬گر و ديگري به عنوان مرجع استفاده مي¬شود، با يكديگر تداخل مي¬كنند. در حقيقت تداخل ناشي از اختلاف فاز امواج نوري ، حاصل از تغييرات محيطي (حرارتي و مكانيكي) پيرامون فيبر حس¬گري، است. بدين ترتيب مي¬توان با يافتن اختلاف فاز به ارزيابي وشناسايي و اندازه¬گيري اين تغييرات با دقت بسيار بالا پرداخت. توجه به حساسيت اين نوع حس¬گر و پردازش صحيح سيگنال در درستي نتايج بسيار حايز اهميت است. دراينجا تغييرات محوري با يك مدل ترانس و به كمك يك بالابر شبيه سازي شده است و عملكرد حس¬گر فيبر نوري بر آن آزمايش شده است.