با توجه به انجام فرآيند پليمريزاسيون در رآكتورهاي شيشه اي دوجداره و عدم كنترل در انجام فرآيند و مشكل در نمونه گيري براي بررسي سينيتيكي پليمريزاسيون و همچنين در انجام فرآيندهاي پليمريزاسيون زنده به دليل اينكه در طي انجام فرآيند نبايد اكسيژن به محيط واكنش وارد شود چرا كه انجام اين واكنش ها به حضور اكسيژن حساس مي باشند، اين دستگاه طراحي شد. با استفاده از اين دستگاه هر كدام از شيشه هاي نمونه گيري به عنوان يك رآكتور عمل مي كند. در رآكتورهاي شيشه اي دوجدداره قبلي به هنگام نمونه گيري اكسيژن وارد محيط واكنش مي شود و امكان بررسي دقيق سينيتيك براي پليمريزاسيون زنده وجود نداشت ولي در اين دستگاه با استفاده از همزن هاي مغناطيسي ساخته شده كه در زير حمام و محل قرارگيري شيشه هاي نمونه گيري تعبيه شده است، نمونه گيري در زمان هاي مختلف امكان پذير مي باشد.

در راستاي توسعه فناوري هاي نوين جذبي در تصفيه آب، هدف اصلي اين اختراع، حذف فلزات سنگين مس و روي از آب با استفاده از جاذب هاي مغناطيسي زيست سازگار سيليسي اصلاح شده مي باشد. در همين راستا، كامپوزيت مغناطيسي كيتوسان عاملدار شده با آمين برپايه SBA-15 (Fe2O3@SBA-15-CS -AEAPTMS و Fe2O3@SBA-15-CS-APTMS ) در نسبت هاي وزني مختلف از گروه عاملي، بر اساس روش تراكم همزمان سنتز شدند و با استفاده از آناليزهايFTIR ,VSM ,XPS ,TEM ,SAXS و BET مورد شناسايي قرار گرفتند. در سنتر جاذب سيليسي از تترا اتيل ارتوسيليكات به عنوان منبع سيليكا، پلورونيك به عنوان عامل افزايش سطح ويژه، آمينوسيلان ها به عنوان گروه عاملي و مگمايت به عنوان بخش مغناطيسي استفاده شده است. به منظور بررسي ساختار شيميايي و نوع گروه هاي عاملي موجود در ساختار جاذب هاي سنتز شده و همچنين مقايسه آن با هر كدام از بخش هاي تشكيل دهنده جاذب از FTIR استفاده شده است كه همگي دلالت بر سنتز صحيح جاذب مغناطيسي دارد. نتايج الگوي پراش اشعه X، كه براي تعيين ساختار مزوحفره هاي سيليكا بكار مي رود بيانگر ساختار مزوپوري دو بعدي هگزاگونالي در جاذب هاي سنتز شده است. براي تعيين مساحت سطح مزوحفره، حجم حفرات و توزيع اندازه حفرات، تستBET به كار گرفته شد. با توجه به نتايج، ايزوترم ها از نوع IV و مربوط به ساختارهاي متخلخل با اندازه حفرات مزوپوري است كه ساختار متخلخل مزوپوري در نمونه سنتز شده را تأييد مي كند. همچنين در اين پژوهش براي بررسي مورفولوژي و ريزساختار نمونه ها آزمون TEM انجام شد كه نشان داد نمونه ها داراي ساختار دوبعدي هگزاگونال منظم به شكل ريسمان يا استوانه هاي توخالي هستند. در ادامه بررسي خواص مغناطيسي جاذب هاي سنتز شده نشان داد كه آن ها داراي خاصيت سوپرپارامغناطيسي هستند. آناليز عنصري و تركيب شيميايي سطح نانوجاذب هاي سنتز شده نيز كه با طيف نگار فوتوالكترون اشعه X انجام شد، درستي جاذب هاي سنتز شده را اثبات كرد. سپس فرآيند جذب يون هاي مس و روي از آب، بوسيله نانوجاذب ها بر اساس روش طراحي آزمايش سطح پاسخ، در سيستم ناپيوسته بررسي شد و بعد از مشخص شدن شرايط بهينه جذب، ساير جاذب ها نيز در اين شرايط با توجه به ميزان كارايي آن ها با يكديگر مقايسه شدند.نتايج نشان داد كه نانوجاذب ها پايداري و كارايي بسيار خوبي دارند.