ويبريوكلرا عامل و يا يك بيماري اسهالي مرگبار است اين بيماري از طريق اب و غذاي آلوده منتقل مي شود و يك مشكل جهاني به حساب مي آيد. ارسال نمونه هاي مدفوع مشكوك و يا از طريق كارت DBC يك روش سريع و بي خطر مي باشد و تنها لازم است كه نمونه مدفوع بيمار در قسمت مربوطه كارت به طور همگن ريخته شود و پس از خشك شدن در پاكت مربوطه قرار داده و از طريق پست به آزمايشگاه مرجع فرستاده شود. اين كارت مي تواند بعنوان منبعي از DNA براي آزمايشات تشخيصي ملكولي ويبريو استفاده شود. باكتري ويبريوكلرا جزء باكتريهاي بيماريزا بوده و كاركردن بر روي اين باكتري با خطراتي شخصي و محيطي همراه است اين كارت يك روش ايمن براي افرادي مي باشد كه در زمينه باكتري ويبريو فعاليت دارند و كارت DBC قابليت انجام آزمايش PCR مستقيما از نمونه بيمار را دارا مي باشد. در تخليص DNA ويبريو از كارت DBC درصد بسياري از مهار كننده هاي مدفوع در آزمايشات مولكولي مانند PCR از محيط خارج شده و لذا در كوتاهترين زمان پس از فرستادن به آزمايشگاه مرجع فرد مشكوك از وضعيت خود مطلع و با درمان به موقع مانع از پيشرفت بيماري و در ضمن با پي بردن به منبع آلودگي از شيوع بيماري و از اپيدمي شدن در مناطق ديگر جلوگيري مي شود. اين روش ارسال نمونه هاي مدفوع مشكوك و با از طريق كارت قابليت استفاده در آزمايشگاه ها مراكز تشخيصي و تحقيقاتي دارا مي باشد و انتقال آسان و بي خطر نمونه هاي كارت DBC امكان جابجايي نمونه را از مناطق دور به آزمايشگاه مرجع براي انجام آزمايش هاي مولكولي را امكام پذير كرده است. در ضمن نگهداري نمونه هاي مدفوع و با تحت شرايط دماي محيط براي مدت طولاني اين امكان را ايجاد مي كند كه در ذخاير ژنتيكي و ذخاير زيستي كاربرد داشته باشد.

آنتي باديهاي IgG در شروع عفونت توكسو پلاسما affinity كمتري براي آنتي ژن دارند ولي به مرور ، و در اثر تماس آنتي ژني، افينيته آنها افزايش مي يابد. اندازه گيري آويديته، افينيته كاربردي، آنتي باديهاي IgG به تمايز عفونت حاد و مزمن توكسپلاسما در زنان باردار كمك مي كند. ما براي اولين بار آنتي ژن GRA6 را براي اندازه گيري آويديته IgG و تمايز عفونت حاد و مزمن توكسوپلاسما به كار برديم. با استفاده از اين آنتي ژن يك روش الايزا توسعه داده شد و كارايي ان در تمايز عفونت حاد و مزمن توكسوپلاسما در دو سري سرم از زنان باردار متعلق به فرانسه و ايران بررسي گرديد. نتايج نشانگر كارايي بسيار خوب GRA6 در الايزا آويديته ، بهتر از نمونه تجاري كه از آنتي ژنهاي توتال انگل استفاده مي كند، براي تمايز عفونت حاد و مزمن بود.

عفونت دستگاه ادراري جزو شايعترين عفونتهاي اكتسابي از جامعه و بيمارستان بوده بطوريكه آنرا در رديف دومين بيماري عفوني و نيز سومين عفونت معمول در بين عفونت هاي باكتريايي قرار مي دهند. اشريشياكلي يوروپاتوژنيك (UPEC) شايعترين و مهمترين عامل ايجاد اين نوع عفونت است. درمان روتين عفونت هاي ادراري علامت دار بر پايه استفاده از آنتي بيوتيك هاي مختلف است. مطالعات انجام گرفته در مناطق مختلف، مقاومت بالاي عوامل ايجاد كننده عفونت ادراري از جمله اشريشياكلي يوروپاتوژنيك را به بسياري از آنتي بيوتيك ها نشان داده كه اين مقاومت در حال افزايش نيز مي باشد. مطالعات انجام گرفته در ايران نيز مقاومت بالايي به آنتي بيوتيك هاي معمول در درمان عفونت ادراري را ذكر كرده اند و بسياري از سويه هاي UPEC عامل اين عفونت ها مقاومت چند دارويي داشته اند. بنابراين افزايش مقاومت به آنتي بيوتيك هاي درماني عفونت ادراري مي تواند آينده اين بيماري را با معضلات عظيمي مواجه كند. از طرف ديگر استفاده از آنتي بيوتيك ها به عنوان تركيبات شيميايي احتمال آسيب به بدن بيمار را نيز بالا مي برد. همچنين سويه هاي UPEC قادر به نفوذ به داخل سلول هاي مخاط ادراري و تشكيل منابع داخل سلولي بوده كه اين منابع داخل سلولي و اشكال شبه بيوفيلم آنها نيز سبب بي اثر شدن بسياري از آنتي بيوتيك هاي روتين در درمان عفونت ادراري مي شوند. از طرف ديگر برخي موارد عفونت دستگاه ادراري در صورت عدم درمان صحيح و به موقع به شرايط وخيمي مانند آسيب شديد كليوي، از كار افتادن كليه هاي بيمار و يا باكتريمي و سپتيسمي كشنده منجر مي شوند. اينها از دلايلي است كه لزوم طراحي يك واكسن مفيد را براي پيشگيري و يا درمان عفونت ادراري نشان مي دهد.

هليكوباكتر پيلوري باسيل گرم منفي، ميكروآئروفيل و مارپيچي شكل است كه در بافت مخاطي معده انسان كلونيزه شده و عامل بيماريهاي معده اعم از التهاب مزمن فعال، زخمهاي گوارشي و در مواردي سرطان معده مي باشد. طيف وسيع بيماريزايي اين باكتري، سازمان بهداشت جهاني را بر آن داشت تا در سال 1994، هليكوباكتر پيلوري را بعنوان يك عامل سرطان زاي درجه يك معرفي نمايد. شيوع بالاي عفونت Hp در جمعيت بالغ كشورهاي توسعه يافته 50-30% مي باشد اما در كشورهاي در حال توسعه از جمله ايران به 80 تا 90% جمعيت بالغ مي رسد. مديريت كنوني عفونت Hp برپايه درمان آنتي بيوتيكي به صورت تركيب دو آنتي بيوتيك مختلف همراه با يك بازدارنده پمپ پروتوني همراه يا بدون بيسموت مي باشد كه در موارد موفقيت آميز منجر به ريشه كني عفونت مي شود. اما اين روش داراي معايب زيادي نيز ميباشد كه از آن جمله ميتوان به احتمال ابتلا مجدد، ايجاد مقاومت آنتي بيوتيكي ، نارضايتي بيماران و همچنين هزينه زياد درمان اشاره نمود. بروز چنين مشكلاتي نياز مبرم به طراحي واكسن پيشگيري كننده و درماني عليه اين عفونت را روشن مي سازد. اشباح باكتريايي از جمله سيستم هاي انتقال واكسن است كه تركيبات آنتي ژني را به سلولهاي عرضه كننده آنتي ژن (APC) هدف گيري نموده و فعاليت ادجواني مورد نياز را بدون افزودن تركيبات ديگر مهيا مي سازند.اين اشباح پوشش غير زنده باكتريايي هستند كه مورفولوژي سلولي و ساختارهاي آنتي ژني سطحي از جمله تركيبات اتصالي سلول طبيعي را دارا مي باشند. از طرف ديگر اين ساختارها حاوي برخي محركهاي سيستم ايمني از جمله LPSيا ليپيدA و پپتيدوگليكان هستند كه در طي ايجاد اين ساختارها دچار تغيير نمي شوند. تركيب اندوتوكسين ديواره سلولي باكتريهاي گرم منفي همواره بعنوان مشكلي در تهيه واكسنهاي غير زنده از اين باكتريها مطرح بوده است و مقايسه ميزان اثر اندوتوكسيك اشباح باكتريايي با منشاء باكتريهاي مختلف يا ناشي از LPS آزاد در سيستمهاي آزمايش حيوانييا در شرايطin vitro براي اندازه گيري كمّي اثرات سوء اشباح باكتريايي به عنوان كانديداهاي واكسني ضروري بوده است اما مطالعات انجام شده در مورد BG هاي توليد شده از E. coli و S. typhimurium هنگاميكه به صورت درون وريدي تحت پروتكل ايمني سازي استاندارد به خرگوش تجويز شدند، پاسخ قابل ملاحظه اي به صورت تب ايجاد ننموده اند.اين آزمايش نشان داد كه محتوايLPS اشباح باكتري، كاربرد آنها را بعنوان كانديد واكسن محدود نمي كند. نتيجه اين اختراع توليد شبح باكترياييHp است كه قادر به تحريك سيستم ايمني ميزبان و نهايتا پيشگيري از و درمان عفونت Hpميباشد.لذا هدفنهايي از اين اختراع، توليد شبح باكتريايي از سلولهاي Hp به منظور استفاده به عنوان يك واكسن بالقوه عليه عفونت هليكوباكتر پيلوري مي باشد.

طب ترميمي يكي از حوزه‌هاي بين رشته‌اي از تحقيقات و كاربردهاي كلينيكي است كه بر روي ترميم و جايگزيني دوباره سلول‌ها و بافت‌ها و بازگرداندن عملكرد آسيب‌ديده آن‌ها كه مي‌تواند ناشي از نقص‌هاي مادرزادي، بيماري‌ها، تروما و پيري باشد، تمركز و توجه دارد. اين شاخه شامل چندين رويكرد تكنولوژيكي از قبيل استفاده از مولكول‌هاي محلول، ژن درماني، پيوند سلول‌هاي بنيادي، مهندسي بافت و دوباره برنامه‌ريزي كردن سلول و انواع بافتي مي‌باشد.امروزه مهندسي بافت در اتصال با ژن تراپي به‌عنوان يك رويكرد تركيبي در طب ترميمي مورد استفاده قرار مي‌گيرد.يكي از روشهاي رايج انتقال ژن توسط وكتورهاي ويروسي است و ازجمله شايع ترين اين وكتورهاي ويروسي آدنو ويروسها هستند كه از بين 600 ژن درماني انجام شده در دنيا 27 درصد آنها توسط وكتورهاي آدنو ويروسي صورت گرفته است.EGF و TGF alpha از جمله مهمترين فاكتورهاي رشد مؤثر در ترميم بافتي اكثر بافتها مي باشند كه در تمايز سلولهاي مختلف به ويژه سلولهاي بنيادي نيز نقش دارند و حتي به نوعي در درمان سرطان برخي بافتها نيز مي توانند داراي نقش مهمي باشند.

تعيين ساختار سه بعدي كمپلكس هاي پروتئيني يكي از مشكلات اساسي در صنايع بيوتكنولوژي و دارويي مي باشد. زيرا علي رغم پيشرفته هاي انجام شده، بيان چندين زير واحد بصورت همزمان بسيار سخت است. در اين اختراع يك روش سريع و ارزان ارائه شده است. در اين روش از اطلاعات تكاملي و توالي اسيد آمينه اي پروتئين استفاده مي شود. اولين مرحله اين فرايند شامل پيدا كردن الگو هاي ساختاري و نحوه توزيع دوميني مي باشد. سپس براي هر توالي پروتئين 10000 مدل ساخته مي شود و بهترين مدل انتخاب شده در طي شبيه سازي مولكولي از لحاظ انرژي بهينه مي شود. در نهايت نحوه تداخل زيرواحد ها با استفاده از روشهاي docking پروتئين – پروتئين بدست مي آيد. ساختار حاصل از اين فرايند در طراحي تركيبات مهاركننده تداخل پروتئين – پروتئين كاربرد دارد و همچنين مي توان با به دست آوردن ساختار سه بعدي كمپلكس هاي پروتئيني ، زيرواحد هاي حياتي را مهندسي كرد. با به دست آوردن ساختار پروتئين هاي دخيل در بيماريهاي مختلف مانند سرطان مي توان تركيبات دارويي جديدي را طراحي كرد.

سيس پلاتين (Cisp) يكي از داروهاي ضدسرطان بسيار موثر با كاربرد گسترده است. از اين دارو براي درمان سرطان هاي بيضه و تخمدان، مثانه، مغز، دهانه رحم، سر و گردن، مري و سلول كوچك ريه استفاده مي شود. Cisp داراي يك سري عوارض جانبي شديد مثل سميت كليه، سميت عصبي، سميت شنوايي، تهوع و استفراغ مي باشد. همچنين اين دارو انحلال پذيري پاييني دارد و بصورت داخل رگي تجويز مي شود كه مشكل ديگري براي درمان محسوب مي گردد. تا به امروز از حامل هاي مختلفي به منظور تحويل Cisp به بافت هاي مختلف استفاده شده است. اما هيچ كدام از كارايي لازم برخوردار نبوده اند. اين مشكل به پايين بودن ميزان آبدوستي و چربي دوستي اين دارو بر مي گردد. در اين اختراع تهيه نانوذرات پلي بوتيل سيانوآكريلات (PBCA) حاوي Cisp با روش پليمريزاسيون ميني امولسيوني توضيح داده مي شود. با استفاده از سورفاكتانت هاي پلي اتيلن گليكول، دكستران، روغن زيتون و عسل داروي Cisp به روش پليمريزاسيون ميني امولسيوني بر روي نانوذرات PBCA بارگذاري شد. قبل از شروع پليمريزاسيون، دارو به مخلوط سورفاكتانت هاي فوق كه حاوي مونومر بوتيل سيانوآكريلات بودند، اضافه گرديد. نسبت به روش پليمريزاسيون امولسيوني، نانوذرات توليدشده در اين مطالعه ميزان بارگذاري و كپسولاسيون بالاتري داشتند. همچنين اين نانوذرات از نظر پايداري و سايتوتوكسيسيتي نسبت به داروي آزاد از وضعيت مطلوبي برخوردار بودند.