‏به منظور ارتقاي هيدروليكي و بيولوژيكي راكتور بافلدار بي هوازي متداول ( ABR ‏) از فرآيند الكتروليز شيميايي براي ارتقاي فرآيندي و پايداري بيشتر بهره برداري استفاده گرديد. تلفيق اين فرآيند با راكتور بافلدار بي هوازي كه براي اولين بار صورت مي گيرد، مي تواند با استفاده از جريان الكتريسيته و يونيزاسيون افقي و قائم بصورت تدريجي در بخش هاي راكتور مشكلات فني متعارف آن را برطرف نمايد. بدين شيوه علاوه بر ايجاد ميدان الكتريكي عمود بر مسير جريان فاضلاب و ايجاد اختلاط مورد نياز و پرهيز از شكل گيري جريان كوتاه، با جذب يون هاي هيدروژن يك گراديان pH ‏ در داخل راكتور ايجاد كرده و با خروج گاز هيدروژن از محيط، شرايط را براي تكميل فرآيند مهيا نمايد. اين روش مي تواند بصورت منقطع و پيوسته اجرا گردد. مطابق واكنش تعادلي زير كه در مرحله استات سازي انجام شده و مرحله اي اساسي براي فرايند متان سازي تلقي مي شود. اثر غلظت گاز هيدروژن، يون هيدروژن و استات و ساير تركيبات يوني مشخص است. تفكيك و يونيزاسيون در اين مرحله مي تواند روشي كنترلي براي فرايند بي هوازي محسوب شود. ‏ ‏اين راكتور به سادگي مي تواند در تمامي سيستم هاي تصفيه آب و فاضلاب بصورت متمركز و غيرمتمركز استفاده شده و با توجه به مزاياي متعددي كه از تلفيق دو سيستم ABR ‏ و الكتروليز دارا مي باشد هزينه هاي ساخت و بهره برداري را كاهش داده و پايداري سيستم را افزايش مي دهد.

خلاصه حجيم شدن لجن و تشكيل لجن شناور كه در نهايت منجر به كيفيت غير استاندارد پساب خروجي تضفيه خانه هاي فاضلاب شهري به روش لجن فعال مي گردد، يكي از مشكلات معمول راهبري بسياري از تصفيه خانه هاي مذكور است. بر اساس تجربيات موجود در چند دهه اخير مي توان گفت كه روش هاي بكارگيري شده اغلب با مشكلات و هزينه هاي فراوان همراه بوده و راهكاري مستمر با كارآمدي قابل قبول در درازمدت به ندرت مشاهده مي شود. بررسي دلايل اين پديده نشان مي دهد كه تنفس و تبديل كردن كربن به دي اكسيد كربن در مرحله تصفيه بيولوژيكي تاثير بسزايي بر اين پديده دارد. نتايج بررسي هاي موجود نشان دهنده تخريب فلوك ها در نتيجه كمبود كلسيم و غالب شدن باكتري هاي رشته اي است. توجه به دو نكته اساسي در اين خصوص يعني اسيدي شدن مرحله بيولوژيكي و كمبود كلسيم و دستيابي به راهكاري مناسب جهت مقابله با آنها و ايجاد شرايط مناسب ته نشيني فلوك هاي لجن از اهميت بسزايي برخوردار است. استفاده از مصالح طبيعي ارزان قيمت به عنوان جايگزيني مناسب براي مواد شيميايي معمول مصرفي، هم از لحاظ زيست محيطي توجيه پذير است. هدف از اين ابتكار، استفاده از سنگ دولوميت طبيعي جهت بهبود قابليت ته نشيني فلوك هاي لجن است. نتايج آزمايش هاي انجام شده، نشان دهنده ي تاثير بسزاي استفاده از دولوميت در كاهش SVI لجن بوده و مشخصات لجن را بهبود مي بخشد. درتحقيقات انجام شده ميزان تزريق بهينه دولوميت، زمان ماند و دور بهينه همزن، تاثير MLSS، دما و قطر ذرات تعيين گرديده است، بعلاوه تغيير در شرايط ميكروبي لجن بعد از تزريق سنگ دولوميت با استفاده از ميكروسكوپ نوري و لوپ نيز بررسي شده است. ميزان تزريق بهينه دولوميت 100 گرم بر ليتر، زمان ماند 10 دقيقه، دور بهينه همزن 50 دور بر دقيقه بدست آمده است. تاثير MLSS به اين صورت بوده است كه افزايش MLSS كاهش SVI وكاهش MLSS افزايش SVI راه به همراه داشته است اما تغييرات دما تاثيري در مقدار بهينه تزريق بهينه دولوميت نداشته است. ميزان تزريق دولوميت در Dolomix با توجه به سيستم پيوسته آن ها بيشتر از مقادير بدست آمده در حالت هاي غيرپيوسته است و اين مسئله به دليل اين است كه مصرف دولوميت در سيستم پيوسته انجام مي گيرد.

در پرونده خلاصه اختراع يافت نشد به شرح و توصيف پرونده رجوع شود.

رشد صنايع و توليد صنعتي همانند سرباره ها مي توانند در اثر عدم مديريت مناسب مشكلات زيست محيطي بالايي را به دنبال داشته باشند. هدف از اين طرح بيان استفاده سرباره ها به عنوان فرآورده اي نوين در صنعت آب و فاضلاب در ايجاد فرصتي براي حفظ منابع طبيعي تبديل مي باشد. اين طرح نشان مي دهد كه سرباره آهن ايراني شامل عناصري به ميزان SiO2و14%، Al2O3و5%، Fe2O3و25%، CaOو34%، MgOو14%، MnOو2%، و تركيب شيميايي سرباره مس شامل SiO2و40/97%، Al2O3و3/78%، Fe2O3و44/78%، TiO2و0/58%، CaOو5/24%، MgOو1/16%، Na2Oو0/3%، K2Oو2/03% مي باشد كه وجود چنين عناصري مي توانند سبب ارتقاء تصفيه خانه هاي فاضلاب براساس فرآيند لجن فعال شده و از بروز پديده حجيم شدن و فرار لجن جلوگيري نمايند. مطالعات آزمايشگاهي نشان مي دهد كه اين سرباره توان حذف 85 تا 86 درصد فسفر را دارا مي باشد. همچنين اين سراره توان كاهش انديس حجمي لجن به ميزان 66% را در 100 گرم در ليتر دارا است. اين سرباره ها سبب وقوع فرآيند انعقادسازي، بهبود انديس لجن، بهبود خاصيت آبگيري لجن، حذف فلزات سنگين و فسفر و غيره مي شوند. همچنين مي تاوان از سرباره مس به جاي سيليس جهت جذب مواد آلاينده و نيز در حذف فسفر استفاده نمود. وجود TiO2 در اين سرباره ها، با وجود غلظت كم آن، ممكن است در غيرفعال نمودن كاليفرمها به همراه پرتودهي ماورا بنفش (UV) نقش ايفا نمايند. همچنين استفاده از اين سرباره ها در سيستمهايي همچون فيلترهاي سنگي، سيستمهاي فيلتر خاكي و يا سيستمهاي طبيعي (wetland) سبب بهبود و افزايش راندمان حذف آلاينده ها در تصفيه مي شوند. سرباره ها مي توان به عنوان مديا در فيلترهاي هوادهي جهت تصفيه فاضلاب نيز استفاده نمود و راندمان حذف آلاينده ها را افزايش داد. همچنين لجن مازاد به علت وجوئد ممكن عناصر سرباره اي مي تواند در كودسازي و يا بازيافت عناصر گردند كه نقش مهمي در كاهش هزينه هاي مديريتي آن دارند. در نتيجه مي توان گفت كه استفاده از سرباره ها به عنوان ايده اي مناسب در صنعت آب و فاضلاب نه تنها باعث حفظ محيط زيست و مديريت اين زائدات مي گردد بلكه مي توانند باعث افزايش راندمان تصفيه فاضلاب شوند.