در اين طرح با توجه به اهميت روز افزون توليد فرآورده هاي گوشتي كم چرب بخصوص همبرگر و به منظور توليد محصولات سالم يا محتوي چربي و كلسترول پايين تاثير سطوح مختلف ميكروكريستالين سلولز به عنوان جايگزين چربي به ويژگيهاي فيزيكوشيميايي حسي و بافتي همبرگر و سوسيس كم چرب در مقايسه با نمونه هاي كنترل پر چرب مورد بررسي قرار گرفت. تيمارهاي مختلفي از محصولات گوشتي توليد شده تا در نهايت دوز بهينه مصرف ميكروكريستالين سلولز و درصد قابل تقليل چربي در فرمولاسيون ها مشخص گرديد. براساس نتايج آزمون هاي فيزيكوشيميايي بين محتوي رطوبت نمونه ها و درصد MCC مورد استفاده در فرمولاسيون رابطه مستقيم وجود دارد. ميانگين ميزان پروتئين كربوهيدرات نمك و خاكستر در نمونه هاي كم چرب با نمونه شاهد پرچرب يكسان بوده اما درصد چربي در نمونه هاي كم چرب را مي توان به طور معني داري نسبت به ساير تيمارها كاهش داد. جايگزيني MCC با چربي در فرمولاسيون نمونه هاي همبرگر از نظر آماري تاثير معني داري برافت وزني نمونه ها ندارد. ميانگين ويژگيهاي حسي همبرگر و سوسيس كوكتل كم چرب قابل قبول ارزيابي گرديد. به طوري كه كليه تيمارها امتياز بيش از 2/5 (حد پذيرش نمونه ها) را كسب نمودند. مجموع نتايج آناليز بافت نمونه هاي همبرگر نشان داد كه بين سطوح مورد آزمون MCC بهترين سطح جهت استفاده در نمونه هاي كم چرب 1% است زيرا ويژگيهاي بافتي نمونه هاي كم چرب حاوي MCC1% نسبت به ساير تيمارها مشابهت بيشتري با كنترل داشته مي تواند ويژگيهاي بافتي نمونه هاي پر چرب را تقليد كند.