در اين طرح تلاش شد تا روشي طراحي شود كه بتواند قسمت هاي سخت و پيچيده وحساس بدن را با كمك ايجاد ديد فضايي و سه بعدي، خلا آموزشي موجود را پر كند و با نواوري بعد بخشي به ساختار ها آموزشي موثرتر، با كيفيت تر و با دقت بيشتر به دانشجويان ارائه كند و اين مدل قابليت ارائه به ساير دانشگاه هاي كشور را دارد. اين مدل ها مي توانند برخي از قسمت هاي بدن كه داراي ساختاري بسيار كوچك و حائز اهميت و با پيچيدگي هايي خاص( از قبيل جهت و نحوه ي ورود و خروج عروق، اعصاب، عضلات و استخوان ها و ... و ارتباط آن ها با يكديگر و چينش آن ها كنار يكديگر) است و نياز به ديد فضايي ويژه و خاصي دارد را به درستي به دانشجو معرفي كنند زيرا براي يادگيري اين قسمت ها ديدي فضايي و خاص لازم است تا دانشجو تصوري صحيح از پيچيدگي هاي اين قسمت ها بدست آورد. با تهيه ي مواد اوليه شامل تخته ام دي اف، شيشه، اسفنج، چسب، سيم برق، ميخ، كاغذ رنگي، ماژيك مدل ها را ساختيم و ... .