حذف آلاينده هاي مختلف از جمله تركيبات گوگردي يكي از مباحثي است كه امروزه در زمينه استفاده از برش هاي مختلف نفتي مطرح است. وجود اين تركيبات موجب آلودگي محيط زيست، باران‌هاي اسيدي، خوردگي تجهيزات و غيرفعال شدن كاتاليست‌هاي شيميايي مي‌شود. از ميان روشهاي مختلف گوگرد زدايي، اكسيداسيون كاتاليستي يكي از راه‌هاي موثركاهش محتواي گوگرد سوخت به‌شمار مي‌آيد. در اين روش مي توان از كاتاليست‌‌هاي مختلفي استفاده نمود كه از ميان آنها، پلي اكسو متالات با توجه به خصوصيات اكسايشي بالا و همپنين پايداري آنها در شرايط واكنش جز بهترين گزينه ها هستند. در سوي ديگر، گرافن و مشتقات آن به دليل داشتن مساحت سطح بالا در كنار خصوصيات منحصر به فرد ديگر، به عنوان گزينه اي ايده ال براي نشاندن اين تركيبات فعال براي حل معظل استفاده از پلي اكسو متالات در شرايط همگن مي باشد. در اين تحقيق، سنتز و شناسايي كاتاليست جديد پلي اكسو متالات نشانده شده بر روي بستر گرافن اكسايد و كاربرد آن در زمينه گوگرد زدايي استخراجي و اكسايش كاتاليستي مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج گواه بر اين است كه كاتاليست سنتز شده فرايند گوگرد زدايي اكسايشي را قادر ميسازد تا در مدت زمان كوتاه (كمتر از 30 دقيقه) تحت شرايط ملائم (دماي o C 60 و فشار محيط) محتواي كلي گوگرد سوخت را با راندمان بسيار بالا (100%)حذف كند. از مهمترين مزاياي استفاده از اين كاتاليست، مي توان به مقدار بسيار كم كاتاليست استفاده شده در فرايند، در مقايسه با كاتاليست هاي اكسايشي مشابه و همپنين بالاتر بودن كارايي كاتاليست ناهمگن(نشانده شده بر روي پايه) نسبت به مقدار يكسان استفاده شده در شرايط همگن اشاره كرد كه به دليل سينرژيسم ايجاد شده بين پايه و كاتاليست مي باشد. از مزاياي قابل توجه ديگر، سرعت سينتيك فوق العاده بالاي آن در فرايند گوگردزدايي، استفاده از اكسيد كننده سبز (H2O2)، استفاده از حلال استخراج بسيار كم، اكسايش و استخراج تك مرحله اي، عدم ورود ناخالصي به فاز سوخت با توجه به دو فازي بودن فرايند، و امكان بازيابي و استفاده ساده و مجدد از كاتاليست را نام بردكه امكان استفاده از آن در مقياس صنعتي را امكان پذير ميسازد.

اين اختراع مرتبط با جاذب گاز نيتروژن با زئوليت سلسلسه مراتبي نوع X تعويض يوني شده است. اكثر مطالعات براي جذب نيتروژن تا كنون بر اصلاح زئوليت‌ها با تعويض كاتيوني يا نشاندن فلزات فعال تمركز داشته است و زئوليت‌هاي سلسله مراتبي X تا كنون به عنوان جاذب نيتروژن استفاده نشده‌اند. در اين راستا براي ايجاد ساختار سلسله مراتبي، زئوليت 13X با يون NH4+ فراورش شد(HX)، و سپس به منظور ارتقاي ظرفيت جذب نيتروژن تعويض يوني آن با Ca2+ انجام شد(CaHX). نشان داده شد كه با افزايش فشار ظرفيت جذب N2 براي HX و CaHXپيوسته افزايش مي‌يابد (بدون اشباع شدن)، در حالي كه NaX و CaNaXتقريبا به نقطه اشباع نزديك مي‌شوند. براي مثال، براي CaHX ظرفيت جذب N2 در فشار 35 bar به ترتيب 57% و 102% بيشتر از CaNaX و NaX است. بهبود قابل توجه در ظرفيت جذب N2 براي CaHX با جذب چند لايه نيتروژن در فشارهاي بالا در مزوحفرات به عنوان مكانيزم اصلي توضيح داده شده است. اين جاذب‌ها براي استفاده در فرايند جداسازي بر مبناي جذب نيتروژن مانند فرايندجداسازي هليم از نيتروژن و فرايند خالص سازي هيدروژن با تكنولوژي جذب سطحي با تناوب فشار (PSA) و فرايندهاي مشابه طراحي و ساخته شده است.