گياه آلوئه ورا با داشتن تركيب پلي ساكاريدي سلولزي، به عنوان فراوانترين بيوپليمر طبيعي با خواص زيست تجديدپذيري، قيمت پايين، سطح و مقاومت ويژه بالا از يك سو و از سوي ديگر به دليل داشتن متبوليت هاي دارويي در بخش ژل مانند گياه، از گذشته هاي دور دركانون توجه قرار داشته است. ردپاي فناوري نانو به عنوان يكي از نو ظهورترين فناوري هاي روز دنيا، امروزه درصنايع سلولزي به چشم مي خورد. لذا روش هاي تخليص و جداسازي نانوالياف سلولزي از گياهان داراي متابوليت هاي دارويي كه با بهبود خواص فيزيكي و افزايش واكنشگري مولكولي همراه هستند، از روش هاي نوين در حوزه نانوفناوري مي باشد. هدف از انجام اين اختراع مرتبط با حوزه نانوبيوتكنولوژي و دندانپزشكي، توليد نانوسلولز آلوئه ورايي با دو روش مكانيكي خردسازي سرد و اولتراسونيك و بررسي اثرات ضد ميكروبي آن روي ميكروب هاي مولد پريودنتيت (عفونت لثه) در محيط كشت جامد بود. اثرات ضد ميكروبي نانوسلولز آلوئه ورايي به مراتب قويتر از آلوئه وراي غير نانويي بود.