ااولين و پرنياز ترين عنصر غذايي گياهان زراعي بخصوص در شرايطي كه خاك از نظر ماده آلي ضعيف است، نيتروژن مي باشد. بعلت پايين بودن كارايي مصرف كود، درصد بالايي از كود اوره تلف مي شود، چرا كه اين كود بشدت در آب محلول بوده لذا پس از مصرف بلافاصله به NO3 تبديل و به علت حلاليت بالا دچار آبشويي مي شود و يا اينكه دراثر دنيتريفيكاسيون بصورت N2O يا NO2 به اتمسفر منتشر مي شود. همچنين در شرايط خاك خشك و دماي بالاي خاك، به NH3 تبديل شده و بصورت گاز به اتمسفر منتشر مي شود. علاوه بر همه اين موارد، رهاسازي سريع نيتروژن از اين كود باعث مي شود كه وجود نيتروژن در خاك بر نياز هاي گياه منطبق نبوده و در نتيجه توليد گياه در حد مورد انتظار افزايش پيدا نكند. يكي از راه حل هاي اساسي جهت رفع اين نقايص كود اوره كه سالهاست روي آن كار مي شود، توليد كود اوره كند رها و يا كنترل رها و اخيرا كود اوره با رهايش هدفمند مي باشد. يكي از روشهاي جديدي كه جهت هدفمند كردن رهايش نيتروژن پيشنهاد مي شود، استفاده از پلي فنل هاي گياهي است (صباحي و همكاران، 2014). تحقيقات نشان مي دهند كه پلي فنل هاي گياهي مي توانند از طريق فرايندهاي مختلف باعث هدفمند شدن رهايش نيتروژن از كودهاي آلي و شيميايي شوند. در اختراع حاضر جهت رسيدن به اهداف ذكر شده، ما كود اوره و بقاياي گياهي غني از پلي فنل را كه تا بحال مورد پژوهش قرار نگرفته است (براي اولين بار است كه به اين منظور مورد آزمايش قرار مي گيرد)، به روشهاي معمول بصورت يك ميكروكامپوزيت در آورده و فرايند رهايش نيتروژن آن را طي يك آزمايش اينكوبيشن و تاثير آن روي جذب نيتروژن، كارايي مصرف نيتروژن و در نهايت عملكرد دانه ذرت را مورد بررسي قرار داديم. نتايج روي اين صفات قابل مقايسه با خيلي از ممانعت كننده هاي نيتريفيكاسيون موجود در بازار بود. علاوه براين اين ميكروكامپوزيت نسبت به ممانعت كننده هاي نيتريفيكاسيون شيميايي و گياهي تجاري شده موجود در بازار جهاني، سه مزيت عمده زير را دارد: 1- توليد آن ارزان تر است. 2- با تكنولوژي هاي موجود، توليد آن قابل اجراتر است. 3- زيست محيط دوست تر مي باشد و خود ماده اضافه شده به اوره هيچ خطري براي محيط زيست انساني و محيط زيست خاك ندارد.

اختراع حاضر مربوط به حوزه كشاورزي و محيط مي باشد، كه به منظور كنترل رهايش كود، كاهش تثبيت ازت، كاهش سرعت اتلاف كود، كاهش آلودگي آب ناشي از NO3 و به تبع آن آلودگي محيط زيست، كاهش سميت خاك، برقراري تعادل بين نيتروژن رهاشده از كود و سرعت جذب مواد غذايي توسط ريشه گياهان، حذف استفاده مكرر از كود و حداقل كردن پتانسيل اثرات منفي ناشي از دزهاي بالا، حفظ و ترميم ساختار خاك، افزايش شدت جذب مواد غذايي توسط گياهان و ثبات كود در خاك مي باشد. ويژگي منحصر به فرد اين نانوكمپوزيت، زيست سازگاري، زيست تخريب پذيري و بطور كلي امنيت اكولوژيكي آن مي باشد

استفاده از ريز جلبك كلرلا ولگاريس به عنوان سامانه دارو رسان و مكمل غذايي