اختراع مذكور مرتبط با حوزه توليد آنژيوكت (برانول) در تجهيزات پزشكي ميباشد. يكي از مهم ترين و پركاربردترين تجهيزات پزشكي بي‌شك آنژيوكت است؛ از طرفي گاهي اوقات براي كادر درمان سختي‌ها و خطراتي را بدنبال دارد. از جمله نيدل استيك شدن، پوزيشنِ بد اندامي از مددجو كه ميخواهند از آن قسمت رگ‌گيري انجام شود، خونريزي هنگام فيكس آنژيوكت و كوتاه بودن زمان براي انجام آزمايشات براي تشخيص pH است. قسمت اصلي اين آنژيوكت طراحي(Lمانند) است به اين شكل كه قسمت هاب و بال آنژيوكت با تغيير و قرار گرفتن در بالاتر، شرايطي را براي كادردرمان به وجود مي‌آورد كه ورود آنژيوكت را در اندام هايي كه زاويه فانكشنال سختي براي رگ گيري را دارند، بسيار آسان كنند. تعبيه قسمت پلاستيكي فنرمانند و قرار گرفتن نوك نيدل در محفظه آن نيز از نيدل استيك شدن و خونريزي بعد از فيكس آنژيوكت در بدن جلوگيري ميكند همچنين با وجود اين قابليت ميتوان همزمان از دولاين براي سرم تراپي استفاده كرد.وجود كيت ساده تشخيصي pH موجود در آن كه داري كاغذ شناساگر است مشكل اسدوز و آلكالوز را برطرف ميكند

اختراع مورد نظر T-tube به همراه اعمال فشار PEEP در زمينه تجهيزات پزشكي است. T-tube جهت جداسازي بيمار از ونتيلاتور (وينينگ) در بخش هاي مراقبت ويژه بيشترين كاربرد را دارد. كيفيت كار انجام شده در جداسازي با روش T-tube، كار با فشار بالا و حجم كم است. اين نوع كار تنفسي موجب بهبود قدرت عضلاني تنفسي مي شود. از طريق T-tube نمي توان فشار راه هوايي تنظيم شده اي را براي بيمار اعمال نمود و همين امر باعث مي گردد كه بيمار پس از جداسازي دچار خستگي تنفسي و آتلكتازي نمايد، جهت اصلاح اين موضوع مجبور به متصل نمودن مكرر بيمار به ونتيلاتور ميباشيم تا اين كه حمايت تنفسي توسط سيستم ونتيلاتور اعمال گردد، همين امر ميتواند منجر به عفونتهاي بيمارستاني و ريوي، شكست اكستوباسيون، افزايش زمان تحت ونتيلاتور بودن، افزايش موربيديتي و حتي مورتاليتي بيماران گردد. در وسيله اي كه ما طراحي كرديم با اضافه نمودن پيچ تنظيم فشار بر سر خروجي هوا قصد داريم كه از اين طريق بتوانيم در سيستم تنفسي بيماران PEEP اعمال نماييم. اعمال فشار تنظيم شده از طريق T-tube ميتواند باعث عدم و يا كاهش نياز به متصل كردن مكرر بيماران به ونتيلاتور به هنگام وينينگ شود. لذا با وجود اين پيچ تنظيم كنند ميتوان يكي از چالشهاي بزرگ اكسيژن تراپي در وينينگ بيماران را برطرف نمود و از عوارض و حوادث احتمالي بعدي پيگيري نمود.

اختراع مورد نظر استخوانگير ارگونوميك با قابليت پليت گذاري همزمان به همراه دوركننده خودكار استخواني در زمينه تجهيزات پزشكي است.استخوانگيرها در اعمال جراحي شكستگي استخوان به روش باز و ثابت سازي داخلي با پليت بيشترين كاربرد را دارند. استخوانگير ها جهت نگهداري قطعات شكسته شده استخوان تا زمان ثابت سازي نهايي و كمك به جا اندازي استخوان در جراحي هاي ارتوپدي كاربرد دارند. تاكنون استخوان گيرهاي متعددي در دنيا ساخته و مورد استفاده قرار گرفته اند كه هر كدام از آن ها با وجود تفاوت در طراحي از نظر عملكرد مشابه يكديگر مي باشند.در شكستگي هاي كامل استخوان هاي بلند و متوسط قطعات دو طرف شكستگي به صورت كامل از از يكديگر جدا مي شوند و يكپارچگي استخوان از بين مي رود قطعات شكسته به زير يكديگر حركت كرده و جهت جراحي باز با روش ثابت سازي داخلي نياز است كه ابتدا با كشش دستي و با استفاده از استخوانگيرها دو قطعه شكسته مجدد در يك راستا قرار گيرند و سپس استخوان در شكل طبيعي خود با پليت و پيچ ثابت شود.در ثابت سازي ها نياز است كه هنگام گذاشتن پليت و پيچ ها استخوانگيرها از استخوان جدا و باز گردند كه اين امر مي تواند منجر به دررفتگي مجدد قطعات شكسته جااندازي شده و طولاني شدن زمان عمل جراحي گردد.جااندازي استخوان شكسته نيازمند كشش قسمت انتهايي اندام توسط تيم جراحي مي باشد كه اين امر نيز گاهي به دليل شرايط بيماران و پرسنل تيم جراحي سخت و مشكل مي باشد و موجب استهلاك پرسنل و جراحان و افزايش زمان عمل جراحي مي شود.در وسيله اي كه ما طراحي كرديم با افزايش طول دندانه نگهدارنده استخوان اين امكان فراهم گرديد كه جهت قرار دادن پليت نياز به باز كردن استخوانگير وجود نداشته باشد و همچنين با طراحي رابط دوركننده خودكار امكان كشش خودكار قطعات شكسته استخوان ها فراهم مي گردد و ديگر نيازي به كشش دستي نمي باشد كه اين دو ويژگي خود باعث كاهش استهلاك و زمان جراحي و عدم بهم دررفتگي مجدد قطعات جا اندازي شده مي گردد.همچنين تمام قطعات و دسته هاي تنظيم قطر دندانه استخوانگير و رابط دوركننده بر اساس حفظ اصول ارگونوميك جراح و تيم جراحي و متناسب با شرايط عمل جراحي طراحي گرديده است و براحتي قابل استفاده مي باشد.