پلي اتر اتر كتون به دليل مدول كشساني نزديك به استخوان، داراي ماكزيمم تنش كششي مورد نياز به عنوان ايمپلنت دنداني ارتوپديك از آن به عنوان جايگزين مناسبي براي ايمپلنت هاي فلزي مورد بررسي قرار گرفته است. همچنين سازگاري با بدن، عبور اشعه ايكس از آن و مقاوومت در برابر خوردگي هاي زيستي را مي توان از ديگر خواص مطلوب اين پليمر براي كاربردهاي ارتوپدي و دندانپزشكي برشمرد. اگر چه عدم رشد و اتصال استخوان اطراف اين پليمر يكي از معايب بزرگ اين پليمر براي كاربرد ارتوپدي محسوب مي شود. براي بهبود تكثير و اتصال سلول هاي استخواني روي سطح اين پليمر تحقيقات فراواني صورت گرفته كه لايه نشاني هيدروكسي آپاتيت به روش پلاسما اسپري تنها روش كاربردي در اين حوزه محسوب مي شود. اين روش لايه نشاني به دليل دماي بالاي ذرات هيدروكسي آپاتيت و دماي ذوب پايين پلي اتر اتر كتون باعث عدم اتصال مناسب اين دو لايه به همديگر مي شود. در اين بررسي براي نخستين بار روش اصطكاكي اغتشاشي براي لايه نشاني هيدروكسي آپاتيت بر روي پلي اتر اتر كتون مورد بررسي قرار گرفت. در اين روش به وسيله حرارت ايجاد شده توسط ابزار چرخان پودر هيدروكسي آپاتيت با پلي اتر اتر كتون به دمايي نزديك دماي ذوب پليمر رسيده و با يكديگر مخلوط شده و يك لايه نازك كامپوزيت ايجاد گرديد. تصاويرميكروسكوپ الكتروني از سطوح كامپوزيت توزيع مناسب ذرات هيدروكسي اپاتيت را در لايه كامپوزيت ايجاد شده تصديق كرد. بررسي XRD كامپوزيت نشان داد كه هيدروكسي آپاتيت نشانده شده در سطح نمونه داراي خواص كريستالينه مي باشد كه براي كاربردهاي ارتوپدي مطلوب مي باشد. بررسي خاصيت آبدوستي سطح كامپوزيت نشان داد كه با مخلوط شدن پلي اتر اتر كتون با هيدروكسي آپاتيت خاصيت آبدوستي سطح بهبود يافت كه مي تواند اتصال سلول هاي استخوان به سطح ايمپلنت را افزايش دهد و باعث افزايش رشد استخوان اطراف ايمپلنت مي گردد. به دليل عدم نياز اين روش ساخت به تجهيزات پيشرفته و رفع مشكلات پيشين ساخت، اين روش مي تواند جايگزين مناسبي براي روش هاي پيشين براي بهبود خواص بيواكتيويتي پلي اتر اتر شود.