اين اختراع توصيف يك سامانه در حوزه اقليم شناسي مي باشد و با بكارگيري چند سامانه آشكارسازي نوري،حرارتي و هسته اي، امكان آشكارسازي و اندازه‌گيري همزمان و مداوم چند پديده اقليمي بسيار مهم از جمله زمان و مكان زلزله، فعاليت مواد راديواكتيو و گازهاي نادر زيرزميني نشت يافته در اتمسفر را فراهم مي كند. سامانه پيشنهادي شامل 6 زيرسامانه‌ي مجزاست كه بر اساس الگوريتم تعيين شده‌اي قادر به پيش‌بيني زلزله از 1 تا 10 روز پيش از وقوع آن است. زيرسامانه‌ها همگي در رده‌ي سامانه هاي دورسنجي فعال و غيرفعال قرار دارند و داده‌هاي اندازه‌گيري شده توسط هر كدام به طور مستقيم و مستقل قابل استفاده در اندازه‌گيري‌هاي محيطي و هواشناسي است. مزيت اصلي سيستم اتمسفري تشخيص رادون (LIBS رادون) نسبت به روش شبكه آشكارسازهاي زيرزميني خطاي كمتر و دقت بالاتر آن به دليل عدم وجود نويزها و پارازيت‌ها دراتمسفر نسبت به لايه‌هاي داخلي زمين است.

زمينه فني اين اختراع در حوزه نفت و گاز جهت توليد هيدروكربنهاي سنگين تر ايجاد شده از فرايند شكست گاز طبيعي(اتان) و هدف فلزي ميباشد. در اين اختراع، شكست اتان با استفاده از پلاسماي ايجاد شده از هدف هاي فلزي آهن، مس، نيكل و پالاديم توسط ليزر نئوديميم ياگ گزارش شده است. يكي از مشكلات استفاده شده از گاز اتان انتقال آن به مكانهاي مصرف است كه بسيار پرهزينه و خطرناك است. يكي از راهكارها تبديل اتان به هيدروكربنهاي سنگين تر ميباشد. اساس كار ايجاد پلاسماي كانوني در محيط گاز اتان با استفاده از ليزر و نتيجتا تبديل اتان به هيدروكربنهاي سنگين تر ميباشد. در واقع بهينه كردن واكنش تبديل اتان به هيدروكربنهاي گازي سنگين تر با بازده بالا به كمك تغيير هدف هاي فلزي ممكن مي باشد..

زمينه فني اين اختراع در حوزه نفت و گاز جهت توليد هيدروكربن هاي سنگين تر و هيدروژن ناشي از فرآيند شكست گاز متان درحضور هدفهاي فلزي (نيكل، آهن، پالاديم و مس) مي باشد.در اين اختراع، شكست متان با استفاده از پلاسماي ايجاد شده از هدفهاي فلزي نيكل، آهن، پالاديم و مس توسط ليزر نئوديميم- ياگ گزارش شده است. يكي از مشكلات استفاده از گاز متان انتقال آن به مكان هاي مصرف كننده ي دوردست مي باشد كه بسيار پرهزينه و خطرناك است. يكي از راهكارها تبديل متان به هيدروكربن هاي سنگين تر مي باشد. اساس كار ايجاد پلاسماي كانوني در محيط گاز متان با استفاده از ليزر و نتيجتا تبديل متان به هيدروكربن هاي سنگين تر مي باشد. تغيير هدف فلزي موجب تغيير در ميزان تبديل متان، گزينش پذيري و بازدهي محصولات نهايي مي شود. بهينه كردن واكنش تبديل متان به هيدروكربن هاي گازي سنگين تر با بازده بالا به كمك تغيير شرايط پرتودهي، پارامترهاي باريكه ليزر، فشار محفظه و زمان پرتودهي ممكن مي باشد.