سيليكا به دليل فراواني، ارزان بودن، مقاومت حرارتي و مكانيكي بالا، سميت كم و از همه مهمتر سطح جذب بسيار بالا، هميشه مورد توجه محققين و صنعتگران در زمينه هاي مختلف بوده است به گونه‌اي كه محدوده وسيعي از كاربردهاي تجزيه‌اي و شيميايي را به خود اختصاص داده است. به دليل استفاده از سيليكا به عنوان جاذب كروماتوگرافي و جداسازي هاي تجزيه اي و صنعتي، هرساله مبالغ بسيار بالايي براي سنتز و عاملدار كردن سيليكا و هزينه مي‌شود. همين امر سبب توجه بيش از پيش به اين موضوع گرديده است و امروزه دانشمندان بدنبال توسعه نانوذرات سيليكا هستند. سهولت و كم هزينه بودن مراحل ساخت، يكدست بودن پوشش و همچنين استفاده كم از حلال‌هاي سمي (استفاده از روش‌هاي سبز)، از دغدغه‌هاي مهم در سنتز نانوذرات سيليكا و پوشش سطوح با آن مي‌باشد. در اين اختراع سطح ديواره‌هاي داخلي يك ستون‌ موئينه كروماتوگرافي، ابتدا توسط نانوذرات سيليكا پوشيده شد و در مرحله بعد سطح نانوذرات كروي سيليكا با استفاده از اكتادسيل سيليكا (ODS)، توسط يك روش هسته‌زايي ساده، سريع و كم هزينه اصلاح گرديد. براي اين هدف ابتدا نانوذرات سيليكا با استفاده از روش هسته‌زايي روي سطح داخلي ستون نشانده شده و سپس عامل اكتادسيل بر روي نانوذرات سيليكا نشانده شد. اينكار باعث افزايش تخلخل، افزايش سطح جذب، افزايش منطقه فعال و در نتيجه افزايش كارآئي جذب گرديد. از جاذب جديد يك ابزار ميكرواستخراج درون لوله (IT-SPME) تهيه شد و براي جداسازي و پيش تغليظ هيدروكربن‌هاي آروماتيك چندحلقه‌اي بكار گرفته شد. اندازه گيري اناليت ها با سيستم GC-FID انجام شد. نتايج بدست آمده برتري جاذب جديد را در مقايسه با انواع تجاري بروشني اثبات نمود. با توجه به نتايج بدست آمده از اين تحقيق و استفاده سيليكا در ستون‌هاي كروماتوگرافي ، همچنين استفاده روزافزون از ستون‌هاي عامل‌دار با عامليت مختلف براي جداسازي تركيبات خاص، نوآوري ارائه شده مي‌تواند گامي موثر در ساخت ستون‌هايي با سطح جذب و كارائي بيشتر و هزينه كمتر باشد. اين مزايا تجاري كردن آنرا بخوبي توجيح مي كنند.