يكي از منابع مهم آلوده كننده آب، فلزات سنگين مي باشند. پساب¬هاي حاوي فلزات سنگين در صنايع گوناگون همچون صنايع نظامي، صنايع نفت، صنايع ماشين سازي، صنايع شيميايي و غيره توليد مي¬شود. لذا لازم است كه كارخانه هايي كه با چنين پساب هايي سرو كار دارند، هميشه در حال بهبود سيستم تصفيه اي خود باشند تا بتوانند حدود جديد تعيين شده را تامين نمايند. از روش¬هاي مختلف فيزيكي، شيميايي و بيولوژيكي براي تصفيه پساب¬هاي حاوي فلزات سنگين استفاده مي¬شود. بطوركلي انتخاب روش مناسب براي تصفيه پساب به ميزان آلودگي پساب، وجود آلايندهاي گوناگون نظير روغن، يونها، فلزات سنگين، تركيبات آلي محلول و ذرات جامد محلول و معلق، ميزان مجاز آلاينده باقيمانده در آب خروجي از واحد تصفيه، كاربرد مد نظر براي آب تصفيه شده، شرايط عملياتي و غيره بستگي دارد. . رسيدن به محدوده هاي تعيين شده با استفاده از روش هاي سنتي بسيار مشكل و در بسياري از موارد غير ممكن است. سيستم هاي غشايي را مي توان به عنوان يك راه حل مناسب براي حل اين معضل بكار برد. . آساني كاركرد، قيمت پايين و توانايي كاهش آلودگي تا پايين تر از حدود مطلوب از ويژگي هاي اين سيستم ها مي باشد. روشهاي غشائي مانند ميكروفيلتراسيون، اولترافيلتراسيون، نانوفيلتراسيون، اسمز معكوس، الكترودياليز و غشاءهاي تبادل يون براي جداسازي ناخالصيهاي مختلف موجود در آب مورد استفاده قرار مي‌گيرند در بين فرآيندهاي مختلف غشايي، روش¬هاي اولترافيلتراسيون و نانوفيلتراسيون با توجه به مكانيزم فرآيند، قطر متوسط حفرات و اندازه ذرات، مي¬توانند به خوبي در تصفيه پساب¬هاي حاوي فلزات سنگين مورد استفاده قرار گيرند. غشاهاي مورد استفاده در اين فرآيندها با روش¬هاي مختلف از جمله جدايش فاز، تبخير حلال، و پليمريزاسيون بين سطحي ساخته مي¬شوند. يكي از جديدترين روش¬هاي ساخت غشاي پليمري، روش الكتروريسي مي¬باشد. با اين روش مي¬توان غشاهاي متنوعي از لحاظ تخلخل، اندازه حفره، ضخامت و افزودني¬هاي آلي و غير آلي تهيه كرد. در اين اختراع هدف اصلي ساخت غشاي نانوفيبر نانوكامپوزيتي با استفاده از نانوذرات X به منظور جداسازي فلزات سنگين از پساب با استفاده از فرآيند اولترافيلتراسيون و جذب مي باشد. براي رسيدن به اين هدف، ابتدا نانوذرات سنتز شده به روش ماكروويو با استفاده از روش الكتروريسي درماتريس غشا قرار داده شده است. استفاده از نانوذرات و روش الكتروريسي براي سنتز لايه بالايي غشا كه باعث افزايش نسبت سطح به حجم لايه بالايي غشا مي شود، باعث افزايش آبدوستي غشا كه نتيجه آن افزايش فلاكس آب- فلزات سنگين و آب خالص مي باشد و جداسازي بهتر فلزات سنگين انجام مي شود. همچنين از نانوفيبر نانوكامپوزيتي سنتز شده به منظور جذب فلزات سنگين از پساب نيز استفاده شده است.